bugün məsləhət təsadüfi
sözaltı sözlük
postlar Yoxlama mesaj

...

sözaltı günlük

əjdahalar   googlla
keçən ayın ən bəyənilənləri - dünənin ən bəyənilənləri - bertrand zobrist - sözaltı sözlük - sözaltı etiraf - sözaltı sözlük üçün tövsiyələr - sözlükdə yazar olmaq üçün ediləcəklər - iyrənc zarafatlar - yazarların hazırda düşündükləri
    469. Mən o qədər yoruldum ki, dediyim, təxmin etdiyim ən bərbad şeylərin həmişə düz çıxmağından. Bi cındır ucbatından göt ayağında qalacağımı da, yerimi başqasının alacağını da, bu yolda itələdiklərimin də boşuna olacağını o qədər gözəl bilirdim ki, amma əfsus ki, mənim dediyim gəldi də çıxdı. içini sikim, nə qədər ümidsizlik olar, nə qədər əsəb, stress olar? Hər yerdə hamı kimlərdənsə artıq, ya da əskikdir. Bu nöqtədə nəyə görə mən özümü özümlə müqayisə eləyirəm ala? Bu o deyil də ala, hər poxdan çujoy paxmel gedən bir dənə mən oldum. Belə necə deyim, elə bil ki, ürəyimdə bir nisgil qalmışdı ki, hər şey düzələ bilərdi, amma düzəlmədi, indi də düşünürəm ki, nəyə görə belə olmalı oldu?

    Məni yandıran da bunun hamısını əvvəlcədən bilməyim idi. Mən hər şryi təzədən başıma yığa bilmirəm, əlimin tərsi ilə itələdiyimi götümə soxmuş kimi geri ala bilmirəm. Belə də davam edir. O qədər ürək qırdım ki, hər dəfə əvvəlki kimi özümə baxıb iyrənirəm. Deyəsən yenidən pisləşirəm. Hər şeyə üzülürəm, adicə vintilyator üzümə vurmayanda, oturub sakitcə baxıram, gedib yerindən tərpətmirəm, nədi, nədi birdən üzümə vursa gözümdən yaş axıdar, mən də bozmayıb ağlayaram. Bizə ki, belə öyrədilməyib. Betərinin öhdəsindən, daha betərinə atlayaraq gəlmişik. Pisi qovub yaxşını qucaqlamışıq, amma heç də pis-yaxşı bizim bildiyimiz kimi ağ-qara olmayıb. Elə gijdıllax şeylər görürəm ki, götürüb yazmağa da dilim varmır, əlim gəlmir uje. Bu qədər qəhbəliyin, götlüyün, bataqlığın içində, yenə soldurmağa bir çəmənlik axtarıram. Nə isə, məsələ heç o da deyil

    Bu yaxınlarda yay məktəbinə başlayacam, dalınca da yəqin ki, məlum əsgərliyi çəkməyə gedərəm, amma gedənə qədər nə işlə məşğul olacam heç başım çıxmır. Universiteti bitirəndən sonra ortada məqsədsiz şəkildə fırlanmaq istəmirdim, amma elə də olacaq. Üzü üstə hər tərəfli çırpılmağı istəməmişdim, amma etdilər. Mən həmişə söyəcəyəm, mən həmişə söymüşəm. Söymüşəm ki, bir də başıma gəlsə, daha da təkmilləşdirərək söyüm, həm ziyarət, həm ticarət məsələsi.

    Neçə nəfər tanıyıram, imkanları olsa güllələyib üstümə tüpürərlər, meyidimi də yandırmazdılar belə. Mən istəmədim, ciddən istəmədim. Mən hər zibilin bu nöqtəyə gəlıcəyini əvvəlcədən görmüşdüm, mən öz yolumda pilləkənləri qalxmağa çalışırdım(guya), gəlib bütün həyatımın içinə bəlkə 100-cü dəfə pox qoydular blət. Mənim beynimə yəqin ki, yaddaşsızlıq gülləsi çaxılsa rahatlardım, guya kim rahatlamazdı ki? Hər birimiz içdən yaralı, çöldə ama bir-birimizin gözlərinə baxıb nələrisə başa düşməyə çalışırıq. Birini başa düşməkdən daha önəmli ola bilər məncə, özünü açıqlamağı bacarmaq. Mən bacarmıram, sən bacarırsan? Mənə də öyrədərsən bəlkə bir gün.

    Məndən götürmədilər, gözümü aldadıb oğurladılar. Hazırda hər kəs məndən yaxşı insandır, niyə? Çünki mən vaxtilə bir neçə hərəkət etmişəm? Hər nəysə. Hər şeyi düz təxmin etmək bacarığıma nifrət edirəm.
    Və eyni şeylərin göreceli olaraq hamıya görə dəyişməsi problemi.
    (youtube: )


    O qədər boğaza yığılmışam ki, sözlük, hərdən özünü qayadan uçurmaq istəyi də öz fikrin olmur, tək yol olaraq onu qoyurlar qarşına...

6 əjdaha

Derek
#354983


25.07.2022 - 04:28
+247 oxunma



hamısını göstər

üzv ol

...