1. Bir dəfə yenə yay tətili vaxtı idi, nə pox yediyimi deməyəcəm, amma evdə çox pis bir survivor içindəydim, atamın əlindən. Küçədəki, millətdən canımı qurtarıb elə bil bölüm sonu canavarı bölümünə gəlmişdim. Allahsız elə vururdu ki, elə bil səlib yürüşündədi, mən də qüdsü əldə saxlayan qara donlu kafir zadam. Nəysə, əlindən bir təhər çıxdım, qaçıb girdim kravatın altına ki, burda tuta bilməyəcək zordu. Həmişə də qaçdığım yer idi, çox vaxt oxlov, pol taxtası zad uzadırdılar, mən də tutub dartırdım qoyurdum yanıma. Kravatımın altı doluydu, milçəyöldürən, taxta-tuxtaynan zadnan. Nə itirdisə metallom kimi ordan çıxırdı.
Ala nəysə, kravatın altında uzanmışam, ağlıyıram, ora da bir az qaranlıqdı. Birdən elə bil 4-cü boyuta keçdim, hər tərəf işıqlandı, işıqların içindən də salih çıxdı, əlində kəmərlə. Bəlkə zəbani zaddı, mən ölmüşəm, cəhənnəmdə günah çıxarıram falan, başladım qışqırmağa, ama elə deyildi. ilk zərbədən anladım ki, sən demə, atam eləmə tənbəllik, götürüb kravatı qaldırıb atmışdı qırağa ki, "oğraş bla, yüz dəfə demişik, adam ol, cındır olma"(tərzi cümlə). Blaaa, o gün bu gündür, daha anladım ki, "there's no safe place", daha döyüləndə evin içində gizlənməyə heç bir yer güvənli gəlmirdi....

Çölə qaçırdım