8. Bayaq ağlıma gələn, çox da qorxulu olmayan (bəlkə) və başıma bu il gəlmiş hadisədir. Deməli mən nənəm öldüyündən bu yana həmişə onun otağında tək otururam. Həmişə qaranlıqda otururdum amma yay gəldiyi üçün pəncərələri açmalı olduğumdan otaq indilərdə aydın olur. Həmişə o otaqda olmağımın səbəbi də nənəm sağ olanda günümün böyük bir qismini onun yanında oturaraq keçirməyim idi. Yeməyimi onun yanında yeyir, bəzən də o otaqda yatırdım. Öz otağımda bir müddət qalanda da ya öz ürəyim darıxırdı ya da o darıxıb məni çağırırdı. Nə isə, onun otağında servant var və servantın şüşələrinin arasına da nənəmin şəklini qoymuşuq. Həmişə də qaranlıqda oturanda ya fikrə gedəndə ya da telefonla məşğul olanda dayanıb arvadın şəklinə baxıram birdən. Sonra da çıxıb gedirəm bir müddətlik otaqdan.
Bir gün yenə oturmuşam və qaranlıqda yemək yeyirəm. Yemək yeyəndə it həmişə başımın üstündə Roma papası kimi dayanır və ona sümük verməyimi gözləyir. Divara baxıb fikrə gedərək yemək yeyirdim ki birdən it qorxu ilə hürməyə başladı. Daha çox zingildəmə ilə qarışıq hürmə idi. Şəkilə baxıb bir qədər hürdü və sonra qaçıb getdi. Dedim ki ya arvadın ruhudur ya da cindir. Normalda olsa çıxardım otaqdan amma həvəs yox idi deyə oturub tıxmağa və fikir çəkməyə davam etdim. Anama dedikdən sonra nəsə bir arvad çağırdı evə. Ərəbcə nələrsə danışdı çıxdı getdi, bilmirəm.
Bəlkə də nənəmin ölümü mən fərqində olmadan mənə təsir edib. Bilmirəm heç nə amma hələ də aradabir normal saatlarda yatarkən nənəmin adımı çağırdığını eşidirəm. Qorxulu filmlərdəki kimi yox, elə bil məni məktəbə oyandıran vaxtı çağırdığı kimi incə və sevgi dolu səs ilə çağırır. Yuxudan ayılanda heç kim olmadığını görüb fikirləşib ya yatıram ya da telefona baxıram. Hamısı telefonun əməlləridi.

Bu arada yazmaq yadımdan çıxdı. itim evə gələndən (yanvardan) bu yana sadəcə 3 dəfə elə hürüb və üçü də çox qəribə anlarda idi. Biri evə yeni gəldiyi gün qapıma doğru, digəri yatağıma doğru, digəri də nənəmin şəklinə doğru idi. Nənəmin də itlərdən zəhləsi gedirdi