1139. günü gündən daha da eqoist oluram deyəsən. bu həftə gözümün önündə bir çox hadisə baş verdi. yaşlı arvadın biri yıxıldı yanda ətrafdakılar təlaşla yaxınlaşıb yardım etdikdə mənim tüküm belə tərpənmədi. birinində halı pisləşmişdi vəziyyəti yaxşı deyildi. bu gün parkda oturanda scooterlə gəzən hardasa yaşıdım bir qız sürüşüb yerə çox pis dəydi. ağlamağa başladığını gördükdə bir az pis olsam da, sonradan yenə görməzdən gəldim. niyə və necə bu hala gəldim bilmirəm. sadəcə körpə uşaqlara rəhmim gəlir. o qızın yerində azyaşlı biri olsaydı bəlkədə kövrəlib ağlayardım, kömək edərdim qalxmasına. uşaqlardan başqa heçkəsə yazığım gəlmir. qorxuram bir gün uşaqlara qarşı olan yaxşı niyyətimidə itirim