1. qış yeni bitmişdi, amma hələ bakını tamamilə tərk etməmişdi. qışın ayazı hələ də yazın ilk günlərində hiss olunurdu. tarix hazırlığına gedirdim, daha doğrusu artıq binaya çatmışdım və binanın həyətində oturub vaxtın çatmasını gözləyərkən kitab oxuyurdum(hansı kitabı oxuduğum da yadımdadır: "yeraltından notlar"-dostoyevski). hazırlıqdan 70 nəfər tanıyırdım amma cəmi 1-2 nəfər ilə söhbət edirdim. birdən həyətə 2 illik hazırlıq müddətində heç görmədiyim bir sima daxil oldu. bu insanın yerişindən, baxışlarından digərləri kimi olmadığını anladım. yəqin ki kitab oxuduğumu görüb mənə yaxınlaşdı. yaxınlaşan kəsdə bir doğmalıq hiss etmişdim çünki mənə rahat olması üçün çox enli paltarlar geyindiyimdən "bomj" görkəmim var idi və bu insandan da həmin "vibe"-ı aldım. ilk sözü "dostoyevski oxuyursan?" kimi bir şey idi. heyranlıqla yeni dostuma baxaraq "bəli" dedim və söhbətin ardını gətirmək üçün biraz dostoyevskinin bəhs etdim( kitab dilinin ağır olduğundan və.s) o da söhbətə başlayanda birdən tıncıxdım, beynimdə düşündüm ki: " bu peysər niyə zaur baxşəliyev azərtürkcəsində danışır?!" sonradan Azərbaycan dilində bəzi sözləri ifadə edə bilmədiyini dedi. mənim onun haqqında ilk təəssüratlarım bunlar idi. o isə "hazırlığa gələn bir bomj" kimi düşünürdü məni. onu tanıyanlar təxmin etdi bu kimdir, bəli bəli o adu-un punkçusu allenginsberg-dir