1. 1950ci ilin iyununda Türkiyənin izmit şəhərində baş vermiş sirli cinayət hadisəsi.
Xəbərlərdə deyilənə görə bir neçə qaradərili, qəbilə üzvü 16 yaşında bir oğlanı əvvəlcə öldürüb daha sonra isə bədənini yandırıb yemişdilər.
Təqsirləndirilən 4 nəfər qaradərili Seneqal əsilli qaçqınlar idi. Hatay bölgəsi Fransa nəzarətində olduğu vaxtda burada əsgərliklə məşğul olurdular. Daha sonra Hatay Türkiyəyə birləşəndə ad və soyadlarını dəyişib burada yaşamağa başlamışdılar.
Cinayətin qurbanı isə 16 yaşındakı Rıfat adlı gənc idi.
Xəbərlərdə verilən məlumatlara görə şübhəli bu 4 nəfər 40 nəfərdən ibarət qəbilənin başçıları idi və bir müddət əvvəl saxta qızıl satmaqla bağlı həbs olunmuşdular.
Bu məlumatların hamsı 11 yaşında Bahri adlı bir uşaq tərəfindən polisə çatdırılmışdı. Onun dediyinə görə çox kiçik ikən onu bu qəbilə Adanadan qaçırmışdı və özləri ilə köçəri həyat yaşamağa məcbur edilmişdi. Onun polisə verdiyi tarixlə cinayət tarixi üst üstə düşürdü. Bahrinin dediyinə görə onlar Rıfatı bişirən zaman ətrafında rəqslər etmiş, hətta onun ətindən qoparıb Bahriyə də təklif etmişdilər.
O həmçinin, bir il əvvəl Eskişehirdə öldürülən bir gənc qızın da bu qəbilə tərəfindən qurban edildiyini deyirdi. Qadının adı "Hazine" idi. Bahri Hazinenin də qəbilənin bir üzvü olduğunu deyir, onun gənc və çox gözəl olmasını yadına salırdı. Həbs edilən 4 şübhəlidən birinin Hazineni yanlışlıqla açılan güllə ilə öldürdüyünü, daha sonra isə onun da ətinin bir hissəsini bişirib yediklərini deyirdi. Qalan hissəni isə meşədə bir yerə basdırdıqlarını deyirdi. Bahri isə bu yeri göstərə biləcəyini, meyidi tapa biləcəklərini polisə bildirmişdi.
16 yaşındakı Rıfatın cəsədini isə Sakarya çayına atmışdılar. Amma bu hadisədən sonra çay daşmışdı və daşqının cəsədi apardığı güman olunurdu.
Yenidən dindirilən şübhəlilər isə artıq saxta qızılla bağlı iddiaları boynuna alır amma adam öldürmək, "yamyamlıq" iddialarını isə qəti şəkildə rədd edirdilər.
Bu müddət ərzində onlarla görüşən medya nümayəndələri isə, onların baxışlarının "insan əti dadlıdır" kimisindən olduğunu, amma dillərinə gətirmədiklərini deyirdilər. Başqa bir qəzetin nümayəndəsi isə onlarla görüşdükdən sonra bunları deyirdi: "Hamsının pala bığları, mavi tatuları və qorxunc baxışları belə bir şeyi etmə potensialı olduğunu göstərir."
Bu hadisənin yayılmasından bir gün sonra polis eskişehirdə hazinenin cəsədini tapmaq üçün axtarışlara başladı. Bahrinin dediyi yerdə polis əlavə əsgər qüvvələri gətirdi və ərazi axtarılmağa başlandı. Axtarışların ikinci günündə həmin meşə ərazisində əllərində bel olan iki qaradərili tutuldu. Bahri onları tanıdı və onların da həmin qəbilədən olduqlarını polisə bildirdi. Həmin adamlar isə Hazine adlı birini ümumiyyətlə tanımadıqlarını bildirsələr də, onlar da qəbilə yoldaşlarının yattığı həbsxanaya göndərildi.
Bu hadisədən bir gün sonra həmin ərazidə qadın sümükləri aşkarlandı. Amma onun bir ayağı yox idi. Bahri :"bəlkə də mən görmədiyim bir anda onun ayağını yeyiblər" deyə polisə bildirdi. Qəzetlər isə bu xəbəri "yamyamlar hazinenin bir ayağını yeyiblər" başlığı ilə verdi.
Bundan sonra verilən qərarla qəbilənin digər üzvləri də həbs olundu və çadırlarında axtarış keçirildi. Çadırların birində çörəyin arasına gizlənmiş silah tapıldı. Bu silah bahrinin təsvir etdiyi silahın eynisi idi. Şübhəlilər əvvəlcə iddiaları qəbul etmirdilər, amma daha sonra içlərindən biri hazineni öldürdüyünü qəbul etdi. "yamyam" iddialarını isə qəti şəkildə rədd edirdi.
Artıq hamı bu şübhəlilərin edam qərarının çıxacağı anı gözləyirdi.
Bir neçə gün sonra autopsiya nəticəsinə əsasən, tapılan sümüklərin hazinenin olmadığı üzə çıxdı. Çünki bu sümüklər daha əvvəl ölən birinə aid idi və boynu qırılaraq öldürülmüşdü, güllə izi yox idi.
Avqust ayının əvvəlində isə daha böyük bir şey oldu. 2 ay əvvəl öldürülən 16 yaşındakı Rıfatın atası polisə oğlundan məktub gəldiyini bildirdi. Polis saxta məktub ola biləcəyindən şübhələnirdi, amma məktubda Rıfat istanbulda universitet yaxınlığında bir restoranda qabyuyan işlədiyini, bundan sonra istanbulda yaşayacağını deyirdi, ki daha sonra polisin araşdırması nəticəsində o, tapıldı.
iki aydır böyük bir sensasiyaya səbəb olan, ölü bilinən rıfat əslində sağ idi. Qəzet oxumadığı üçün də olanlardan xəbəri yox idi. istanbula getməsinə səbəb daha məktəbə davam etmək istəməməsi idi. Məktubu da ailəsindən üzr istəmək üçün yazmışdı.
Bəs, "yamyamlar" kimi öldürmüşdü? Polislər Bahridən bunları soruşanda o bütün bunları başqasından eşitdiyini, həmin adamı da unutduğunu deyirdi. Hətta hazine adlı birini tanımadığını deyirdi. Sən demə şübhəlilərin içəridə polis şiddəti üzündən boynuna qoyulduğu hazine cinayəti yalan idi, hazine adlı biri heç mövcud olmamışdı. Bahri hərşeyi uydurmuşdu.
Bu hadisənin sabahında isə 2 aydır hər cür vəhşiliklə günahladıqları insanların cinayət işlərinin bağlanması və günahsız elan edilməsi xəbərini eyni qəzetlər yazırdı.
Medyanın nə qədər ikiüzlü və manipulyativ olduğunun əyani nümunəsidir "eskişehir yamyamları"