5. "üzrlü say(ın)" deməklə eyni olmayan davranışdır.

Sözün açığı, bunları fərqləndirəndən sonra kimsə önəmli bir məsələdə "üzrlü sayın" deyəndə qəribsəyirəm, nəsə acığıma gəlir.

Bu ikisinin Fərqləri, əslində, ilk başda xırdaçılıq kimi görünsə də, çox bəsitdir:
"üzr istəyirəm" həqiqi üzrxahlığı, bir növ, edilən əməldən peşmanlığı bildirir. Bunu ifadə edərkən insan, etdiyi davranışın qarşıdakı şəxsdə yaratdığı emosional dəyişikliyin fərqində olduğu və bundan narahatlıq keçirdiyini bildirmiş olur.
Halbuki "üzrlü sayın" isə məsələni qarşıdakı insanın üstünə atır, deyən şəxs sanki mövzunu o qədər də vecinə almır, ciddi yanaşmır, yola verir. Yəni bir növ, "oldu, oldu da day. eybi yox, öt keç üstündən" tərzi bir şeydir. Oturub ətrafımda diqqət eləmişəm, "üzrlü say" deyənlərin 90%-i öz əməlini tam dərk etmir və bunu istər eyni, istərsə də fərqli şəxslərə qarşı təkrarlamağa daha meyillidir. bu ifadəni işlətmək olar e, amma qətiyyən tanımadığın, səmimiyyətin olmayan birinə yox. dost-tanış arasında, nə bilim, təsadüfən toxunarsan, ayağını tapdalayarsan və s. bu kimi çox cüzi hallarda. lap ayağını tapdasan da, buna xüsusi reaksiya verib əsəbiləşən biridirsə, onda belə demək düzgün deyil.

Həm də ki gəlin bir az daha xırdaçılıq edək. "üzrlü sayın" konkret olaraq qrammatik müstəvidə əmr cümləsidir. insan bəzən əsəbi halda qayıdıb "saymıram" demək istəyir. adama deyərlər, eləmisən, eləmisən, day üzrlü saymağımı demək nədir? Adam balası kimi üzr istə, keç də. Üzrlü saymasam nə edəcəksən ki? təcrübə üçün Gələn dəfə "üzrlü sayın" deyən adama "saymıram" deyin. Görün vəziyyət necə qarışacaq. Əgər zarafatınız, yaxın səmimiyyətiniz varsa, "neyniyim?!", ya da "cəhənnəmə, belə gora" deyəcək. Ən yaxşı halda da sifətini turşudub qəribə-qəribə baxacaq.

Dolayısılə, nəticə olaraq, "üzr istəyirəm" demək istənilən halda çox daha mədəni təsir bağışlayır və vəziyyəti hər zaman yumşaldır.