12. Dəqiqədə qruza düşmədiyimə görə özümlə qürur duyuram. Belə getsə nəsə bacaracağıma belə inanacam. Amma çətin bir iki aya xəyalımdakı həyata qovuşaram. Çox bəhanə var. Bəhanə olduqlarını və aşmaq isdəsəm aşa biləcəyimi bilirəm. Yenədə var da.
Öyrəşmək, yadırğamamaqdır deyəsən keçən illə bu il arasındaki fərq. Keçən il duyğularımla hərəkət edirdim. Bu il bir neçə dəfə əsəbləşmişəm özümə ki, bu qədər tez hissizləşmə və s. Baxıram ki, heç nə hislərlə bağlı deyil. Nə gözlədiyinlə bağlıdır. istəklərin,beklentilərin nə qədər çox və böyükdürsə, duyğular da o qədər qarışır işin içinə. O qədər məşğul olursan həyatın bəlkə də heç verməyəcəti xoşbəxtliklərlə. Və olmadıqca da olmur.
Bu il hər şeyə bəlkə də çox dibdən başladım. Demək olar bütün yay depresyonda idim. Çox şey istəmişdim. Olmamışdı. Doğrusu, bu ilə istəməyə bir şey saxlamamışdım. Bəzən həvəslənirdim. Amma sadəcə keçən il qırılan egomu bərba etmək üçün imiş. Mənə heç nə olmadığını göstərmək üçün planlar qururdum. Təbii ki, heç biri olmadı.
Bir tövsiyyə vermək istəsəydim, gələcəklə bağlı maddj olmayan şeyləri çox düşünməyin. Düşünsəniz də belə edəcəm, elə davranacam deməyin. Düşüncə və hisləriniz o qədər fərqli olur ki, planların hamısı boşa çıxır. Ən azından duygusal olaraq anı yaşayın.
Bu il də sadəcə maddi şeyləri düşünüb digər maraqlı şeyləri qarşıma çıxarması üçün həyata güvənirəm. Şaşırt beni