12. atasızlıq, yolda balaca uşaqların atalarının əlindən tutub getdiyim görəndə, üzündə acı təbəssüm yaranmağıdı mənə görə. var olduğu halda mənə birşey qatmayan insanın, evdə yad kimi yaşamağıdı. sevgilim yanımda olanda yolda atasıyla söhbət edən/əylənən qız/oğlan uşağı görəndə, mənim həsrətlə baxdığımın həmişə fərqinə varır məsələn. ən pis yanı da, onun da mənim kimi olmasıdı. O pis olduğun çox da bildirməsə də, mənim içimdəki qız uşağına dayaq olmağa çalışır həmişə. Atamdan qardaşımnan görmədiyim dəstəyi, başqalarında axtarmaqdı mənə görə atasızlıq. Uşaq vaxtımdan bəri sözdə "dəstək olan" kişi varlıqlarının yoxluğunu o qədər hiss etdirib ki mənə bu atasızlıq, dostlarımın yarsından çoxsu oğlan idi. Atasızlıq yaxşı şey deyil, uşaqlarıyla yaxşı olanlar ama ölən atalar var bi də, Allah rəhmət eləsin. Ama varlığında yoxluq çəkdirən atalar, bizim ruhumuzu öldürür. Allah da onların bəlasını versin