21. 17 avqust 1999-cu il türkiyə zəlzələsindən sonra ikinci faciəvi zəlzələ. bu zəlzələ dönəmində dünyanın hər yerindən türkiyəyə humanitar yardımlar edildi. azərbaycan da ilk gündən türkiyəyə humanitar yardım kampaniyasına qoşuldu.

mən yaşadığım yerdə insanların necə canla-başla yardım etmək üçün əllərindən gələni etdiyini görməli idiniz. yaşadığımız yerin müxtəlif ərazilərindən göndərilən yardımların toplanıb içlərindən ikinci əl geyimlərin seçilib kənara qoyulması, qadın geyimlərininin ayrı, kişi geyimlərini ayrı, uşaq geyimlərinin ayrı, yeməklərin ayrı yığılması, tırların doldurulması və s.

bunlar əlbəttə ürək açan şeylərdir amma əfsus ki, bu yardımlar suriya üçün edilmədi. zatən edilsə belə bu qədər həssaslıqla ediləcəyinə inanmıram.

suriyaya iraqdan, irandan, rusiyadan humanitar yardım edilməsi ilə bağlı bir neçə xəbər oxumuşdum, yəni suriya köməksiz qalmayıb. amma türkiyə qədər də kömək görməyib.

demək istədiyim odur ki, biz türkiyəyə can yandırdığımız qədər suriyaya can yandırmadıq. həmçinin bunu da qeyd edim ki, bizim (azərbaycan xalqı) türkiyəyə can yandırdığımız qədər, türkiyə xalqı bizə can yandırmır. yəni aramızdakı bağ o qədər də qüvvətli deyil, birtərəfli kimidir sanki. demirəm ki, türkiyəlilər bizi sevmir. sevirlər, amma bizdə türkiyəni canı-könüldən sevənlərin sayı ilə türkiyədə bizi sevənlərin sayı eyni deyil, hətta türkiyədə bizə nifrət edənlər də çoxdur, bu isə başqa bir başlığın mövzusudur artıq.

bir də bunu qeyd etmək istəyirəm ki, türkiyənin dünyadakı heç bir ölkənin maddi yardıma ehtiyacı yoxdur, çünki zəlzələnin törətdiyi və törədəcəyi fəlakətlərin qarşısını almağa maddi imkanı çatır, biz dünyalılar türkiyəyə yanında olduğumuzu, acısını paylaşdığımızı göstərmək məqsədilə edirik bütün yardımları.