1. Beatrice Portinari, Dantenin "ilahi Komediya" əsərində əsas rol oynayan ideallaşdırılmış sevgilisi idi. onun sevgisini ən yaxşı şəkildə fiziki impulslardan azad, intellektual və mənəvi bağlarla zəngin olan “platonik münasibət” kimi təsvir etmək olar. beatrice onun ilk və platonik sevgisi idi, o başqasıyla evlənmiş və erkən ölmüşdür.


"yeni həyat başlayır" (dante və beatrice bağda) rəssam cezare saccaggi, 1903)

dantenin beatrice-yə məhəbbəti fiziki səltənəti aşdı və onun biliyinə, gözəlliyinə və fəzilətinə olan heyranlığında özünü göstərdi. dante onu öz bələdçisi, maarif rəmzi və ilahi lütfün təcəssümü kimi görürdü:

başqa xanımlarla sən mənə
gülürsən, amma gücü sizə görünməzdir
kədərli görünüşümü nə dəyişdi:
mən sizin gözəlliyinizə heyran oldum

dantenin "yeni həyat" əsərindən bir hissə (rus dilindən yazarın özü tərəfindən qeyri-səlis tərcümə olunmuşdur)

onların sevgisi sabit deyildi. onun sevgisi uşaqlıq heyranlığından, aşiqliyindən yetkin heyranlığa qədər dantenin həyatı boyu inkişaf etdi. dantenin beatrice sevgisi onun yaradıcılığı və intellektual axtarışları üçün katalizator rolunu oynayırdı. beatrice onun ilhamvericisi, ilham mənbəyi idi və tez-tez onun vicdanını təmsil edərək onu daha yüksək bir vəziyyətə yönəldirdi.

dantenin beatrice məhəbbəti dünya istəklərindən azad, fədakar, dəyişdirici və ruhani sevginin təcəssümü, “platonik məhəbbət!” idi!