248. hərdən bəzi insanların bəzi cümlələri, bəzi fikirlərini görürəm. konkret bir mövzu haqqında o qədər cahilcə və bilmədən, amma özlərindən əmin bir fikir yürüdür ki, camaat. adam istəyir ağzının üstündən birini vursun ki, qatıq ağdı blət! amma sonra yadına düşür ki, 21-ci əsrdəsən, bu dövrün də tabusu demokratlıqdır, bla, bla, bla!

fikir verirsən dostum, harda ki, yobaz, cahil kütlə var, mütləqdir ki, onlardan 1 iq belə ağıllı olan hər kəs onlarla uyğunlaşmaq məcburiyyətindədir. 150-200 il bundan əvvəl coğrafiyada hakim və ən böyük tabu olan dinin elə ən böyük müdafiəçiləri dinçilər, dindarlar idisə, ziyalıları kafir adlandıranlar idisə, indi də demokratiyanın ən böyük dəstəkçiləri elə bu cahil kütlə olub. şərt o deyildir ki, hansısa dinə mütləq qulluq eləsin. kor-koranə dəxlili-dəxlisiz fikirlərə bağlanan hamıdan gedir söhbət.

nə oturub bir söz izah edə bilirsən, nə onlar öz fikrini sənə çatdıranda, imkan tanımırlar ki, sən qaranlıq qalan, ya da yanlış olan hissədə öz fikrini deyəsən. adı da qalır, bu ən doğrusudur. xeyr, heç birimiz doğrunu bilmirik. indi belə 200 il əvvəl nəyin doğru edilib-edilmədiyi müzakirə mövzusu ikən, mən, ya da sən nə poxsan ki, doğrunu 20-25 il içində biləsən?

* yazar burda əsəbdən kompüteri yerə çırpıb, telefonla ağıllı bax verir