54. periodik olaraq məndə də yarandığını və ya həmişə orda olub özünü göstərdiyini düşündüyüm hiss,duyğu hər nədirsə. hər şey yaxşıdır əslində. bir problem də yoxdur. bəs niyə boşluq var? boşluq uğurdursa çox uğurlu olduğum vaxtlarda da orda idi. sevgidirsə əgər, onun əlavə bir ehtiyacını hiss etmədiyimə çox əminəm, hətta sevgidən qaçmaq kimi xəstəsov bir meyilliliyim də var. bu da ola bilər səbəbi. bəlkə də böyük nəsə eləmək ehtiyacıdır ya da həmişəkindən fərqli nəsə etmək. çünki rutin halında olan bir şeyi yox eləməyin yolu rutini qırmaqdır yəqin ki. bundan da əmin deyiləm. sadəcə boşluq elə boşluqdur ki, heç bir yerə sığışmaq olmur. nəyinsə dərin bir əksikliyidir. bəlkə də başa düşülməyin, həqiqətən eşidilməyin, dinlənməyin, şərtsiz, özünü əyib bükmədən, yalandan gülmədən insanlar tərəfindən qəbul edilməyin ya da olduğum kimi qəbul edəcək insanların. uşaqlıqdan yaranan, getdikcə də böyüyən bir boşluqdur məncə. səbəbini tapmaq da çətindir. tapılsa belə aradan qaldırmaq olarmı orası da bilinmir. çox adamda varsa bu boşluq və bu qədər entry yazılıbsa uğruna, deməli səbəbi də ortaq bir dərddir. nə vaxtsa tam hiss edə bilmək qəribə olardı onsuz da, tam hissetmək tamlığı hansısa şəkildə yox etməyi gətirir məncə. bu da böyük ehtimalla mənim özümdən uydurduğum bir şeydir, tam olmuş kimi hiss etsəm xəbər verərəm. ağlamaqlı entry yazmaqdan da zəhləm gedir, amma gülən maskanı təklikdə qalmadan ata biləcəyimiz tək yer də sözlükdür. sorry, sözlük.