1. önümdə uzanan bir yolu görə bilirdim. Yoxsul idim və yoxsul qalacaqdım. Pul deyildi xüsusilə istədiyim. Bilmirdim nə istədiyimi. yox, bilirdim. Gizlənəbiləcəyim, gizlənib heç bir şey etmək məcburiyyəti hiss etməyəcəyim bir yer istəyirdim. Bir şey olma düşüncəsi məni qorxutmaqla bərabər, xəstə edirdi. Hüquqşünas, məsləhətçi, mühəndis və ya oxşar şeylər olmağı düşünmək belə dözülməz idi mənim üçün. Evlənmək, uşaq sahibi olmaq, ailə anlayışının qəfəsinə girmək. Hər səhər eyni iş yerinə gedib axşamı evə qayıtmaq. düşünülməsi çətin idi. Ailə yığıncaqlarına qatılmaq, yeni il, 4 iyul, işçi bayramları və analar günü… Bu cür şeylərə qatlanmaq üçünmü dünyaya gəlirdik? Kafelərdə qab yumağı, axşam isə kiçik otağımda içki içib sərxoş olmağa üstünlük verərdim

Charles bukowskinin çörək arası adı ilə tanınan məşhur əsərlərindən biri. mənə qalsa oxuduqlarım arasında ən yaxşısı. Kitab 1982-ci ildə nəşr olunmuşdu, demək olar ki ən son yayınlanan kitablarından biri.

--spoiler--


Kitabda bukowski uşaqlıq həyatından tutmuş orta məktəb və universitet həyatlarından, həyatdakı ilk təcrübələrindən söz açır. suxoy vurmağa başladığı gündən, həyatının mənası olaraq gördüyü içki içmək təcrübələrinə qədər. Uşaqlıqdan bəri fərqli idi, və içində dərin bir boşluğu hiss edirdi.. Bu boşluğu doldurmaq əsərin qəhrəmanı hank üçün elə də asand deyildi. Ortada məqsədsizliyin özü var idi deyə küləy hansı tərəfə üfürürdüsə o tərəfə gedirdi. Yeni şeylər öyrənməyə o qədər maraqlı olmasa da hər zaman yeni təcrübələr qazandırırdı küləyin müəyyən etdiyi istqamət. əsas məqsədi insanlardan gizlənmək, yalnız qalmaq idi. iri bir cüssəyə sahib olmasına baxmayaraq yeniyetməlik dönəmində qazandığı çibanlar üzündən bir növ həyatı cəhənnəmə dönmüş olur. Qadınlardan uzaq durmağa başlayır, qıraqda bucaqda əylənən yaşıdlarını sadəcə izləməklə kifayətlənir. zaman zaman yeni dostlar qazanır və onlarla münasibəti çox uzun çəkmir. Bu dostluqları bir-birinə birləşdirən isə hamısının ayrı-ayrı düşüncəyə sahib olması, və fərqli olmaları idi. Bu fərqlilik hankın marağını çəkirdi. dost mövzusunda elə bəxti gətirməsə də bir çox təcrübələri, həyata fərqli aspektlərdən baxmağı öyrəmişdi.

"mənə aydın olmayan bir şeyləri bilirdi insanlar sanki"
həyatının bir çox dövrünü bu fakt ilə keçirir. Nə isə bir əksiklik var idi. bu mövzuda ən böyük zərbəni elə ailəsindən alır. yaradılışının sonrakı dövründə sadəcə tək qalmaq və içki içmək istəyirdi. Ancaq bir şeylərdən tutuşmağa vərdiş etmiş, məqsədlər arxası ilə qaçan insanların onu anlamağı çətin idi. əksinə olaraq hər şey haqqında məlumatlı olmaq çətin gəlirdi, yazıçı olmaq istəyən dostu barəsində deyirdi, "sən çox yazmaq haqqında düşünürsən, yazmağa yaşanmışıqlar axtarışındasan. sadəcə yazmaq üçün hansısa qadınla yatmağa ya da dənizçi olmağa ehtiyac yoxdu. yazmağa hər zaman bir şeylər var". deyirdi.

Əsərin sonunda da belə bir yer var. Deməli, gəlir balaca meksikalı uşaqnan video oyun oynayır. oyun da boks oyunudu. nəsə karakterləri zadı seçirlər uşaq qırmızı bu da mavi şortikli boksuyoru seçir. qırmızı boksuyorun da bir qolu xarabdı sadəcə bir qol ilə işləmək lazımdı. Buna görə uşaq sadəcə bir qola abanıb sadəcə ona basır. Hank çox da şey eləmir, yavaş oynayır və oyunun sonunda qırmızılı udur bunu. təəccüblənir. ikinci oyuna başlayırlar uşaq yenə bir qolu olan karakteri seçir. Bu səfər planlayıb götür qoy eliyib hücum etsə də iki qolunu da tərpədə bilən karakter qazana bilmir. burdan da belə nəticəyə gəlmək olur ki, bəzən plansız həyata tutunmaq qazandırır ki, qəlbə ən yaxın olanı da budur. Qırmızı şortiklinin qazanma şansı məhdud olsa da, götür-qoy edərək hücuma keçən mavilidən hər zaman daha azad idi.


--spoiler--

uzun sözün qısası oxunmağa dəyər kitabdır və bukowski abimizdən həyatı öyrənməyə davam edirik deyə bilərəm. -*-*