39. Bütün gün olduğu kimi hazırda da yatağımda uzanıb pəncərədən gələn sərin küləkdən üşüyən ayaqlarıma baxıram. Hərdən ayaqlarım funksiyasını itirməsin deyə qalxıb otaqda 1 saat boyunca yeriyirəm. içimdən çölə çıxmaq da gəlmir, zaten birlikdə çıxacaq heç kəs də yoxdur.

3 bacı, üçümüz də virgin suicidesdakı lisbon bacılar kimi evdə oturub oradan bura-buradan ora uzanırıq. Bütün gün beynimdə "i'm a highschool lover and you're my favourite flavour" çalır. Silly little things. Virgin suicides filmini çox sevdiyimi demişdim heç? Sofia coppola, möhtəşəm musiqi zövqün var.

tamamilə boş olmaq və ürəyim istəyən hər şeyi edə biləcək boşluğa və vaxta sahib olmaq mənlik deyil. Müəyyən bir rutinim olmalıdır, öyrənib tətbiq edə biləcəyim nəsə olmalıdır, öyrənməyimin bir məqsədi olmalıdır, belə özüm üçün, sərbəst nəsə edə bilmirəm, kontrolu itirirəm, deadline olmur deyə adrenalin gəlmir və ürəyim sıxılır.

Yeni başlanğıcları çox sevirəm. Yeni illər, yeni semestrlər, yeni məkanlar, yeni kurslar, ya nəsə. Hər birində bir öncəki versiyamdan daha yaxşı olmaq üçün çabalamam çox xoşuma gəlir. Düşünmək, yeni şeyləri planlamaq, hər şeyin toz pembe olacağını ümid etmək məni xoşbəxt edir. Reallıq çox vaxt elə olmur, bəzən hətta bərbad olur, amma olsun, mən onu da sevirəm. Mən bununla barışa bildiyim və öz məsuliyyətim olduğunu bildiyim, əgər məndən kənar bir səbəbdisə, əlimdə olmadığını bildiyim üçün rahatam. Bir şeyi edə bilmədim? Demək ki, lazımi qədər üzərində çalışmamışam. Bir şeyi əldə edə bilmədim? Demək ki, lazımi qədər istəməmişəm. Nəyisə beynim basmır? Çünki ondan əvvəl və onunla bağlı olan məlumatlarla əvvəlcədən tanış olmamışam, kafamı yeri olmayan yerə soxmuşam. Bu qədər basit. Başqa şeyləri suçlamıram, özümü o halda tapanda da aşırı utanıram. Belə motivasiya konuşmacılarına oxşadım, amma barracuda demiş, faktları püskürdürəm. Bunları özüm-özümə başa salandan sonra da çox rahatlamışam. Nə bilim, təki "yeni başlanğıc"da duyğularıma məğlub olmayım, zira bu benim için çok önemli.

Entry yazmağı yadırğamışam, bu qədər bəsdir.