28. sinəmdə olan həzrəti əli qılıncına oxşar yara izidir ki, uşaqlıq vaxtımdan birlikdəyik.

məhlədə (baxma: dondurdu) oynayırdıq. elə bil əl üstü atırdıq axıra qalan 2 nəfər uşaqları bir-bir dondurmağa çalışırdı. dondurulan adamı qərargah adlanan yerə gətirirdilər bir nəfər qoruyurdu digəri də düşürdü qalanlarının canına. nəsə mən də vəhşi kimi oynayıram bu oyunu. belə tutulmamaq üçün hər cürə təhlükəylə üzləşməyə hazıram da. nəsə uzun bi dənə elektrik dirəyi var idi, üstündə də yuxarı dırmaşmaq üçün armaturlar. nətər oldusa qaçanda sürətnən gedib girdim armatura. sinəmə baxdım qan içində. çox az bir fərqnən ürəyimdən yan keçib. mən gijdıllağın da o vaxtlar qozuna deyildi yaraya infeksiya keçər, ölərəm zad. heç nə olmamış kimi davam elədim qaçmağa. (bləə canımdan çox sevirmişəm e oyun oynamağı). nəsə evə gedəndə anam gördü, perkis zad qoydu dəri öz yerini tutdu.

bir gün yaranın silinib gedəcəyindən qorxuram, amma, çətin ki silinə.