593. səlib ərəbcədən xaç deməkdir. tarixdə səlib yürüşləri dedikləri, əslində elə xaç yürüşləridir. səlib eyni zamanda bir şeyin inkar etmək üçün də istifadə olunur. məsələn, damaların içinə çəkilən xaç işarəsi və s. dini anlamda isə Allahın səlbi sifətləri dedikdə, yəni allaha heç cür aid elmiyən sifətlər, xüsusiyyətlər. məsələn, Allah heç vaxt yatmaz, unutmaz, yorulmaz, yuxu aparmaz və s. ən bariz nümunəsi ixlas surəsidir, hansini ki namazlarda oxuyurlar. " allah təkdir" [qulhuvəllahi əhəd] burda diqqət çəkən məqam, bir sözü üçün vahid yox, məhz əhəd sözünün işlənməsidir. vahid olsaydı, onda allah rəqəm sırasına görə bir olurdu, bu da o demək idi ki, ondan əvvəl və sonra da illahlar olması lazım idi; yəni bir növ 0 və 2 kimi. əhəd kəlməsi ilə allah təkliyinə işarə olunur, amma kəmiyyət anlamında yox, elə təkliyinə. ondan sonra gələn özəlliklər də onu dogruldur; doğmayıb, dogulmayıb, heç kimə möhtac deyil, hamı ona möhtacdır, heç kim də onun tayı-bərabəri deyil.
heç kimə möhtac deyil ayəsi xristianlığın ana ideologiyası olan trinitini " ata, oğul, müqəddəs ruh" ( isa Allahın oğlu, məryəm onun arvadı) inkar edir, çünki ehtiyac yoxdu belə bir şeyə. absurd düşüncədən başqa bir şey deyil