210. Sıxıcılaşmışam, dəhşət sıxıcı insan olmuşam. Ən böyük qorxum artıq başıma gəlir. içimə qapanmışam. Əvvəlki kimi nə enerjikəm, nə pozitiv, nə gülməli. Bir insan sözün həqiqi mənasında məndə maraqlı heç nə tapa bilməz. Sakit olmuşam işte aminyum, əvvəlki hansısa ortama düşən kimi ora uyğunlaşan insan deyiləm. insanlarda maraqlı gəlmir. insanlarla Vaxt keçirmək sıxıcılaşıb. Axır vaxtlar elə ən yaxın dostum, qardaşım, birdə ofisdə təzə dostlaşdığım qızla vaxt keçirirəm(qız olsam tam o olardım, özüdə deyirki oğlan olsaymış tam mən xasiyyətdə olardı). Hansıki həm məni yadırğamırlar, həm də məni anlayırlar.

Mood swingslərimdə yerindı, bir saat çox super hiss edəndə, bir saat sonra nəsə olur çökürəm, onda da bəhanəm varki, gecə yatmamışam, yuxum gəlir.



He is so me btw, bcs in this painting, royal court jester is depicted, whose job is to ertertain the royal court in these times. Although his job is to entertain people, he is so depressed at the same time. His appearance is unlike that one would expect in a jester – gloomy, deep in thought.
(baxma: the sad clown paradox)