3. Yemək üçün nadir hallarda həqiqətən də "acı" yemək tapan insandır. Ağzı alov tutub yandıran acı yeməkləri tapmaq çətindir. Hətta o dərəcə çətindir ki bu 20 ildə 1 dəfə "acı" ünvanına layiq gördüyüm bir yemək dadmışam. O da yemək deyildi aq xalamın heç özünün də dadına baxa bilmədiyi və anamla oturub makarona vurub yediyimiz bir sos idi. Acı sevənlər bilər o ağzın od tutub yanmasının gətirdiyi sevinci. Ağız yandıqca daha da acı olsun deyə soslu makaron basırdım aq. Tarifi nədi heç xalam özü də bilmir. Hazırlamağa başlayanda (nadir hallarda hazırlayır) əl yaddaşı ilə ərzaqları qarışdırıb hazırlayır ki içində çox şey var deyə yadda saxlaya bilmirəm. Onun xarici mən nə acı statusuna layiq dönər görmüşəm, nə burger/qanad/bud görmüşəm nə də türk yeməyi görmüşəm. Mənlə olsa hazırlamağı bilsəm cəhənnəm acılı ölüm ləzzətli yemək hazırlayardım öz şərəfimə. Belə digər insanların acı tarifinə baxdıqca acıya qarşı fəlsəfik bir baxış bucağı ilə yanaşıram aq. "acı nədir?", "acı həqiqətən varmıdır?", "bir yemək az acılıdırsa ona acı demək olarmı?", "yeməyin həqiqətən acılı adlanması üçün içinə nə qatmaq lazımdır?" oturub indi bunu düşünürəm. Bəlkə də Hindistan və meksika mətbəxinə keçid eləməliyəm, bilmirəm