163. Universiteti bitirən kimi qaçdığım şəhər. O vaxtdan sonra 3-4 dəfə gəlmişəm Bakıya. Ən axrıncı gəlişim bu ilin yanvarında idi. Dəhşət sıxıcı şəhər olub. insan çoxluğu, səs-küyü, küləyi, bitməyən tıxacı, bashabas olan və rahat olmayan ictimai nəqliyyatı, ağır havası, dar və bitməyən enişli yoxuşlu küçələri və daha nələr. Hələ qarlı və yağışlı havada üzün görmə Bakının. Heç cür rahatçılıq tapmaq olmur, gün boyu rastlaşdığın şeylər bütün enerjini alır. Səs-küy adamın beyninə elə işləyir ki, evə gələndə də rahatçılıq vermir. Bəlkə də rayon mühitində və aşırı sakitçilikdə böyüdüyüm üçün mənə sıxıcı gəlir, bilmirəm. Amma son gördüklərimə əsasən deyə bilərəm ki, Bakı həqiqətən yaşamaq üçün çox əlverişsiz şəhərə çevrilib.