3. Bu yaxınlarda bir seriala baxdım.
Nəsə meteorit düşürdü dünyaya, dünyanın sonuna 1 ildən az vaxt qalmışdı. Hal belə olanda insanlar
xəyallarını gerçekləşdirmək üçün işindən gücündən çıxıb, dünyanı səyahət edirdi, nəm intresni nə tip şey varsa surfing, paraşutdan tullanma zad. Hər yerdə carpe diem terzi yazılar yazılırdı. Az çox düşündürdü adamı görən mənim bucket list'im necə olardı. Heç nə tapa bilmədim, nəm ala paraşutdan tullanma zad kimi aksiyonlu şeylər pis səslənmir amma mənlik deyil kimi. Yəni neynmək istəyirəmsə indi də eliyirəm pulum çatdığı qədər. Baş xarakter də elə mənim kimi təvəzökar həyat tərzi yaşayırdı, dünyada güclü xaos hökmranlıq eliyəndə. Sadəlik gözəlikdi, bəzən göt olmaq da lazımdır ancaq minimalist həyat tərzinin gözəlliyi çoxdur. Xarakter valideyinlərinə yalandan sörflə falan məşğul olduğunu basırdı ki, narahat olmasınlar. Nəsə depressiyada olduğunu düşünməsinlər deyə, halbuki nəsə eləməmək, nəsə eləmək üçün eləməkdənsə daha normal və faydalıdır insan üçün, zənnimcə. Nəticədə nə elədiyimizdənsə necə hiss elədiyimiz daha əsasdı. oslo, august 31st filmindən bir səhnə xatırlayıram, baş xarakter hər hansısa bir kafadə oturmuşdu, qabağında bir xanım bucket list(ediləclər listi ölmədən əvvəl) tərzi bir şey oxuyurdu. Baş xarakter ilə eyni istəksizlik ilə qulaq asmışdım. Depresif falan da deyləm sadəcə çox süni gəlir hamısı.

You say it's a sight that's quite
worth seeing
It's just that everyone's interest
is stronger than mine

Dünyanın bütün görüləsi yerlərini görə bilərsən ancaq mən oturduğum yerdən musiqi dinləməklə səndən daha çox zövq ala bilərəm keçirdiyim vaxtdan.
Əslində everest zirvəsinə çıxıb, işəmək falan pis olmazdı(scenic pisses deyə bir səhifə var idi, ordan ağlıma gəldi) ya da bir avropa turu ancaq çox kasmağa da gərək yoxdu sıxıntıdan edilər onsuz hamısı.

https://spotify.link/NP0P2CCYdIb