Notun sahibi oxuyursa, “sən də dəyərlisən -*”. Burdakı işlərimi həll edib rəsm kursundakı dərsimə yollandım. Son dərsimiz idi. Təvazökarlıqdan uzaq olsa da deyim ki, həmişəkindən fərqli, möhtəşəm bir şey alınmışdı bu dəfə. Kətan çox böyük olduğu üçün əlimdə daşımalı idim. Evə qayıdanda dayanacaqdakı köşkdən içməyə bir şeylər alırdım, kətanı qırağa qoymuşdum. Arxada 2 oğlan dayanmışdı. Gördüm kimsə soruşur ki, “nə qəşəngdir, bunu siz çəkmisiniz?”. Təşəkkür etdim, “mənim bacım da rəssamdır sizin kimi” dedi. “Yox, mən rəssam deyiləm, arada özüm üçün belə cızma-qara edirəm”. Lazım olan şeyləri alıb üzümü çevirib gedirdim ki, o biri oğlan yanındakına asta səslə “nə suyuşirin qızdır belə” dedi (məqsədi eşitdirmək və s. deyildi, aralarında söhbət edirdilər). Məhləmizə girəndə balaca qızlar oturub özləri üçün oyun oynayırdılar. Bir də gördüm 8-9 yaşlarında, toppuş, ağbəniz bir qız yaxınlaşıb salamlaşdı. Sonra “olar sizə bir şey deyim?” dedi. Buyur de, “sizdən şəkil istəsəm çəkərsiniz mi mənə, mənim də olsun istəyirəm” dedi. indi ürəyim böyüyüb dağ olmaz mı bu sualdan sonra. Normalda uşaq sevən, uşaqlarla əlaqəsi yaxşı olan biri deyiləm. Amma bu qız nədənsə mənə fərqli gəldi. indi çətin nəsə istəsə, yandım, amatör halımla çəkə bilməyəcəm deyə düşünə-düşünə “ürəyin necə bir şey istəyir?” deyə soruşdum. Bir neçə saniyə düşünüb “stəkanda çay çəkərsiniz, tələsməyin, nə vaxt olsa olar” dedi. Başımıza yığılan qızlar “bu kimdir, hardan tanıyırsan” falan soruşanda “bu xala rəssamdır, şəkil çəkir” dedi. Çönüb gülümsədim, deyiləm falan demədim nədənsə. Bu aralar bir az qarışıqlıqdır, vaxt tapan kimi balacaya verdiyim sözü tutacam. Bu gün səhər balkondan baxanda gördüm ki, səhərin sübh çağında skamyada tək oturub ətrafa baxır, süpürgəçi xala ilə söhbətləşirlər arada. Bu qız mənə bir az uşaqlığımı xatırlatdı, mənim kimi necə deyim, ətrafında olub bitənlərə, həyata maraqlı uşağa bənzəyir. Hər bir halda, təzə köçdüyümüz bu məhlədə artıq yeni balaca bir dost qazandım