126. Teddy.

Adı teddy idi və ayı yox, tısbağa idi. Miniatür, 50 qəpik boyda tısbağa, hansı ki böyümürlər heç vaxt. ibnəylə çox gözəl bağ qurmuşduq. Öz əllərimlə, daha doğrusu, barmağımın ucuyla yedizdirirdim. Hər axşam mən yeməyə oturanda gizləndiyi mebel və ya soyuducunun altından çıxıb gəlirdi yanıma ki "di davay tez elə məni yedizdir". Mən də götürürdün xiyarı, çeçələ barmağımın dırnağının yarısından da bacala formada doğrayıb verirdim. Qabağına tökəndə düz-əməlli yeyə bilmirdi, bütöv halda qoyanda isə ümumiyyətlə, gücü çatmırdı özü dişləsin. Mən də götürürdüm əlimə, xiyar qırıntılarını tək-tək barmağımın ucuna qoyub uzadırdım ki, yesin. Birinci iyləyib dəqiqləşdirirdi, sonra başın çevirib gözüylə baxırdı ki, konkret yerin dəqiqləşdirsin, axırda da "slow motion" halda ağzın açıb udurdu. Arada qəsdən barmağımı dala çəkirdim, havanı dişləyirdi. bu da astagəldi axı, təkərə düşürdü ki, yeməyə noldu ala? Ahdhshdh Diş fırçası almışdım, hər gün çim-çim elətdirirdim onu. Youtube-da video izləyəndə qoyurdum klaviaturanın üstünə ki, o da izləsin. Amma ləlöün kimi elə özüyçün evdə fırlanırdı. Əsas da hava soyuyandan sonra soyuducunun altından çıxmırdı. ilk 5 il ərzində tısbağalara qış yuxusu olmaz deyə qoymurdum gizlənsin. Xatirələrimuz Yadıma düşdü, kövrəldim lap.

Uşaqlıqdan tısbağa saxlamışam, 10-15kg ağırlığında, qarpız boyunda olanından üzü aşağı kibrit boyda olanına qədər saysız-hesabsız tısbağam olub. Axırıncısı teddy idi. Belinin naxışını çox sevirdim, demişdim onu hər necəsə scan filan etdirib dirsəyimə tattoo kimi vuracam. Payızın gəlməyini gözləyirdim ki, etdirim. Amma yay sonu rayona gedəndə bacım icazəsiz götürüb apardı. Ürəyimə dammışdı ki, zibili çıxacaq. Qayıdanda yanlarında yox idi. Sən demə, bacım hər gün otluğa qoyurmuş ki, özüyçün təbiətin qoynunda vaxt keçirsin, diqqətlə də nəzarət edirmiş itməsin. Həmin gün necəsə bir anlıq başı qarışıb, evə dəyib çıxıb qayıdıb, görüb yoxdu. Nə qədər eşələsə də, tapa bilməyib. Amma mənə inandırıcı gəlmədi bu hekayə. Çünki son zamanlar tez-tez "təbiətə buraxaq bunu, evdə yaşamalı heyvan deyil" deyirdilər. Başa sala bilmirdim ki, bu götün tərpədib heç xiyarı, göy-göyərtini düz-əməlli dişləyə bilmir, üstəlik böyüyən deyil, bu boyda qalır. Məncə, qəsdən aparıb buraxdılar həyətə. Nəysə, hər nədirsə, artıq teddy artıq yoxdur. Mən də ondan sonra illərdir ki, ev heyvanı saxlamıram. Daha doğrusu, xüsusi bağ quracağım heyvan saxlamıram. I will always miss you, teddy...