112. bilmirəm nə qədər gülməlidir, amma dəhşət qəribədi.
keçən həftəni hər gün 5:45də qalxıb, axşama kimi işləyirdim, 22:45də də girirdim yerimə. Dünən (5ci-gün axşamı) 12də yatıb, 8də durdum, qalxıb işlərimi gördüm, amma üstümdə hələ də həfətnin yorğunluğu var idi. Günortaya yaxın işlərimi görüb, saat 2 olardı, girdim yerimə ki bir-iki saatlıq da olsa yatım.

Deməli, yuxumda görürəm ki, sevgilim gəlib bizim məhəllə tərəfə, çıxıb məhəllədə yeriyirik. göstərirəm bir az qabaq sol tərəfi ki, bax, qar yağıb ora. yol ilə gedirik qırağı ilə, çata-çatda görürük ki, yox, qar deyil, tozdur, ağzım tozla dolmağa başlayır nəfəs aldıqca, palçıq kimi olur. sevgilimə deyirəm ki, nəfəs alma, hava tozdur, apokaliptik bir hava ətrafı bürüyür. sevgilim yeriyə bilmir, tez götürürəm, yaxındakı almarketi görürəm * apokaliptik bir durumda almarketi sığınacaq olaraq istifadə etmək , görürəm ki, uje bağlayırlar, ağ qapıları (roller shutter) enir aşağı, son anda özümü də sevgilimi də atıram içəri.

söhbət də başlayır bundan sonra. görürəm ki, bəs sən demə zombilər mənim qaldığım yeri basıb. mən də bakıdan 30kmdən çox uzaq yerdə qalıram, şamaxıya daha yaxındı, təxmin eləyin də. it hürmür, kərvan keçmir yəni. artıq yuxunun 2-ci fazasındayam. sevgilim yanımda yoxdur, başlayıram zombilərlə vuruşmağa. qapının kilidin açmağa çalışan zombini başlayıram qolun kəsməyə, üstümə cumanlarla dalaşıram, bunlardan bir cür bir təhər qaçıb, gəlib girirəm gta 5 oynamağa (loll). bir az gta 5 oynayıram, sonra qalxıb təzdən bu zombilərlə dalaşıram, axır canımı qurtarıram silah tapıram. assignment də odur ki, bir yerə çatmalıyam, orda bomba var, əgər həmin onu partlatsam, hamısı öləcək. qaçıram ora, bacarmıram, əlimdə də bir dənə silah içində də son gülləm qalıb. zombilər üstümə gələndə, silahı başıma dirəyirəm ki, özümü öldürüm. tam özümü öldürən moment hamı başlayır məni alqışlamağa, pərdələr qalxır, izləyicilər də başlayır alqışlamağa. sən demə hamısı bir oyun imiş * bir filmin sonluğun xatırlada bilər, amma təzəlikcə baxmamışam ona çox çox uzun müddət öncə baxmışam
. indi burda da bitmir söhbət görürəm ki bəs səhnənin üstündə taxtada oturmuşam, ayaqlarımı sallayıram. bəhram bağırzadə də bibimin yoldaşında (yalan yox 5 il olar görüşmürük). kibrit istəyir, bu da görürəm ki, axrıncı kibriti səhvən udur. bəhram bağırzadə təzədən çağırır bu bibimin yoldaşın bu da deyir ki, istanbul boğazında düşürtmüşəm.

sonra da yuxudan oyandım, günorta 4 idi qalxdım özümə dedim bu nə yuxu idi mən gördüm. belə gülməli qəribə yuxu.