81. not: oxuyacaqlarınız zaman-zaman yarımçıq mental breakdown-larda yazdığım yazılardır.

13.06.24
mamam.. hələ 3 gün olub xəstəliyini öyrəndiyim hər gün haldan hala girdiyimin tək özün fərqindəyəm. içimdə o qədər dərin və güclü əsəb, günahkarlıq hissi var ki, amma bi baxsan azı bir o qədər də sakit yaşıyıram duyğularımı. alsam hər şeyi darmadağın etsəm, gecə-gündüz üsyan etsəm işə yaramayacaq. heç mənim əsəbimi, öfkəmi sağaldıb, yaralarımı sarmalayacaq.
indi çox darıxıram mama, Bakıya gəl səni doya-doya qucaqlıyım, öpüm, qoxlayım. hər nə qədər ağlım dərk edəndən bəri sənə əsəbləşsəm də, səni müəyyən mövzularda günahkar görsəm də bəzən sözlərin məni incitsə də, illər ərzində heç nə aramızdakı əvəzolunmaz bağa zərər gətirə bilməyib. mən çox vaxt sənə bəlli etməsəm belə işimə görə çox nadirən vaxt edib zaman keçirdiyimiz ərəfələrdə evə qayıdıb ailəmə daxilimdəki sevgini göstərə bilmədim deyə dəfələrlə pis olmuşam. mamanı doyunca qucaqlayıb öpmədim deyə pis olmuşam.
mən səni gücsüz görməyə hazır deyiləm, mən ümumiyyətlə baş verən heç nəyi qəbullana bilmirəm. zəngləşəndə, mesajlaşanda həmişəki kimi axmaq-axmaq zarafatlar edirəm ki, pis olduğumu hiss etməyəsən. gün ərzində səhər evdən çıxıram bacara bildiyim qədər də gec gəlirəm evə. evdə oturanda daha çox negativə qapılıram elə bayaqki kimi gecənin bir aləmi göz yaşlarımı saxlıya bilmirəm, mam. nə necə olacaq necə keçəcək nə baş verəcək bilmirəm. pozitiv olmaq istəyirəm, çox can atıram buna. amma tək qalanda çox vaxt bacarmıram bunu.

16.06.24
canım çox yanır. gülmək gəlmir içimdən çox vaxt. dost-tanışla vaxt keçirəndə də yalandan hər şey yolundaymış kimi davranıram. içimi hər kəsə aça bilmirəm. işdə bütün gün üzümə vururlar ki, nə olub niyə belə görünürsən günlərdi. ağzımı açıb tək kəlmə deməyə dilim gəlmir, mama. axır vaxtlar lap gücsüz hiss edirəm. itirmə qorxusu, gərginlik, əsəb, stress bir o qədər də vecsizlik.
özümü ailədə hər kəsin yerinə qoyub düşünürəm. papa da çox yorğundu onsuz da işləri qaydasında getmir, çox şeyə fikir eliyir. indi adi bir məsələni danışanda belə anan xəstələnəndən sonra belə-belə oldu deməyi ruhumu incidir.
gözlərini elə yorğun, səni elə bitkin görmək istəmirəm, mam.

25.07.24
qəbullanmışam deyəsən reallığı. sağlamlığın barədə pozitivə kökləmişəm özümü. sənlə danışanda da həyatımda baş verən digər şeylərdən ağız dolusu danışıram sanki heç nədən xəbərim yoxmuş kimi, sanki heç nə baş verməmiş kimi. o gün ürəkdən bir şeyi çox istədim. yanına gəlim başımı dizlərinə yaslıyım sərilim elə. hər nə qədər yaxşı olduğumu düşünsəniz də heç yaxşı deyiləm çox vaxt. şüurlu şəkildə özümə zərər verməkdən xilas ola bilmirəm məsələn. çox içirəm, çox düşünürəm. beynimi bir cür məşğul eləməyə çalışıram bir də görürəm ki saatlarla telefondayam o qədər işim olmasına rəğmən ayağa durmağa heyim olmur. axrıncı danışığımızda daha güclü gördüm səni. indi də 3-4 yaşım olanda səni bərk-bərk qucaqlayıb çəkdirdiyimiz şəkil yadıma düşdü. o qədər bərk qucaqlayacam səni həmişə, mam. səni hər halınla, hər durumunla çox sevəcəm. həmişə də səni dəstəkləyəcəm. bu yazılarla da bəlkə heç qarşılaşmayacaqsan, olsun mən yazım. daha güclü, diqqətli olacam sənin üçün.