türk futbolunun içində olduğu döngünü çox yaxşı göstərən bir oyun. beşiktaş, yeni başkanları ilə çox gözəl bir sistem qurdu və beşiktaşı yenidən zirvəyə çıxartmaq üçün çox şeyi etdilər. əvvəlcə rafa silva immobile kimi güclü oyunçuları transfer etdilər. ən böyük toxunuş isə məşqçi idi: giovanni van bronckhorst. gənc, hücum futbolu oynadan, prespektivli bir məşqçi. yoxsa mourinho zad boş söhbətdir.(bu barədə də 1 entry yazajam). mənə görə məşqçi gənc oyunçularla işləməyi bacarmalıdır və özündən razı olmamalıdır. yoxsa fatih terim kimi egolu məşqçilər getdiyi heç bir komandada tutuna bilmir çox vaxt da qovulur. oyun barədə isə, beşiktaş high-pressing futbol oynadı, hücum kombinasiyaları əla idi, yaxşı müdafiə olunurdular. holland məşqçi öz sözün dedi. hələ beşiktaş, bir neçə oyunçu da alsa çempiondurlar.(ya da ki fənər(amma risklidir)). beşiktaş həm də akademiyaya önəm verdiyi üçün gələcəyin klubu olacaq. başkanları hasan aratın vizyonu var. galatasaray isə erden timuru göndərməyin nəticələrini indi görür. kadro kalitesi aşağıdır, icardi zad formdan düşüb. həm də icardi uje toxunulmaz olub gs-da. 1 oyunçunu bu qədər şişirtsən axırdı o da götün tərpədib qaçmaz, qabaqda pressing eləməz. oyundan bir neçə gün əvvəl uşaqlarla danışırdım, deyirdim bjk çempion olacaq, çoxu deyirdi ki, gs olacaq. amma bu heyyətlə və bu motivasiya ilə hələ trabzonspordan aşağı qalsalar təəcüblənmərəm.