4. Həyatım toksik münasibətlərlə keçdi. Toksik sevgililər, toksik flörtlər, toksik, toksik və toksik.... Ortalama ömrü 1 aydı mənim üçün. Rekordum 6 aydı. Bundan o yana hələ ki keçməmişəm. Ümid edirəm bir gün keçərən. Hər gün dava qırğın yaratmağı sevirəm. Heç yoxdan problem çıxartmaq münasibətdəki ən böyük sevimli məşğuliyyətimdi. Ürəyim sıxılan vaxtı qarşı tərəfi bloklayıb onu bir hamam şəpiti kimi hiss etdirməkdən kayf alıram. Əslində zaman keçdikcə toksik olanın onlar yox özüm olduğunu anlamağa başladım. Ancaq bir şey də var idi ki bu onların xoşuna gəlirdi, sanki hər iyrənc davranışım, onlara qarşı olan aşağılayıcı sözlərim, yerdən yerə vurmağım onlara daha çox ləzzət verirdi. işdən belə yox, toksik zəhər deməkdir, hər zəhərlənmənin sonu ölümdür, həm də vaxtından tez bir ölüm. Ona görə toksik münasibətlər çox çəkmir, qısa müddətdə alınan o həyəcan, şövq, sevgi, sevda, canlılıq zamanla yerini bitməz bilməyən kinlənmələrə, söyüşlərə, şüphəli düşüncələrə, nifrət dolu sözlərə, münasibəti hər səfərində daha da bitirəcək olan soyuducu sözlərə buraxır. Bunun da qanunu budur kimi. Toksik münasibət, bir növ radioaktiv münasibət də sayıla bilərdi. Ah, heç bilmirəm, sadəcə yuxum gələn zamanı yazıram, diqqətini çəkər ya çəkməz bilmirəm, mən sadəcə yazıram və də yazmaq da istəyirəm. Sözüm odur ki, mən də sağlam münasibət istəmişəm ancaq hərhalda insanın uşaqlıqdan yetkinliyə uğradığı səyahət müddətində qarşılaşdığı radioaktiv və zəhərli insanlar və davranışlar onu da onlardan birisinə dönüşdürür. Mən əlbətdə ki üzərimdəki günahları uşaqlıqda qarşılaşdığım psixologiyamı dombaldıb qəng bənq edən o xatirələrə atmayacam. Mən əlbətdə ki günahkaram, ancaq heç bu sikimdə belə deyil, cəzalandıran olmadıqdan sonra günaha günah deyilməsinin nə faydası var. Nəysə. Canavarla döyüşən canavara dönüşər. Zəhərdən uzaq durun ki zəhərlənməyəsiniz.