1. Azərbaycanda adı olub özü olmayan psixoloqlardır. Əslində məktəb psixoloqları ən az müəllimlər qədər önəmlidir. Belə ki, bu mütəxəssislər vaxtaşırı uşaqlarla söhbət aparmalı, həm də şagird-müəllim-valideyn əlaqəsinin sağlam qurulmasına kömək etməlidirlər.
Bəs çiçəklənən ölkəmizin gül bağçaları olan məktəblərimizdə vəziyyət necədir? Ömrü boyu ölkə xaricinə çıxmamış bir vətəndaş olaraq öz məktəb psixoloqundan fayda görən (hətta üzlərini belə görmək möcüzədir) bir allah bəndəsi görə bilmiş deyiləm. Azərbaycanda məktəbi sağlam psixologiyayla bitirmək belə çox çətindir. Ağır dərs sistemi, həddən artıq avtoritar müəllimlər və valideynlər, davranış pozuntulu, dəhp-li, autistik uşaqların bir yerdə olduğu 40 nəfərlik siniflər, Təzyiqlər, dava-dalaşlar, diskriminasiyalar, yeniyetməlikdə ərşə qalxan hormonlar və özünəqəsd həddinə qədər çatdırılan, ən "yaxşı" halda travma alan uşaqlar. Təbii ki, məktəb psixoloqu təkbaşına bunların hamısının məsuliyyətini daşıya bilməz. Ancaq necə ki müəllimlik peşəsi indi "olmazsa olmaz" sayılan bir peşədirsə, məktəb psixoloqu da bir o qədər önəmlidir. Maaşlarının çox az olması, azərbaycandakı psixoloqların üzərində "dəli həkimi" damğasının olması bu ixtisasda əməlli başlı boşluq yaradır. Əsl ixtisası buna uyğun olan "təhsildə sosial-psixoloji xidmət" fakültəsi məzunları belə məktəblərdə işləməyə yönəlmir normal olaraq. Onu da qeyd edim ki, qonşu dövlətlərdə belə məktəb psixoloqları öz işlərini görürlər. Təkcə liseylərdən və ya özəl məktəblərdən söhbət getmir. Dövlət müəssisələrində də bu peşə lazımi qədər fəaliyyət göstərir.