2. yuxarıdakı entry-də yazılandan fərqli olaraq, "nəyinsə ümumi normalar əsasından deyil, azad qərar və həll əsasında müəyyənləşdirilməsi" olmayan siyasi-hüquqi-fəlsəfi cərəyan, doktrina.

desizionistlər bu sualdan hərəkətlə yola çıxırlar: əxlaqi və ya siyasi/hüquqi qərarın qanuniliyini, etibarlığını təsdiqləyən şey nədir?

desizionistlərə görə qərarın etibarlığını təsdiqləyən şey onun məzmunu, təbii olub olmaması, insan hüquqlarına zidd olub olmaması və sairə deyil. qərarın etibarlığı onun suveren avtoritar (güc sahibi) tərəfindən verilmiş olmasıdır. yəni bir növ hüquqi alanda realizm demək olar. üstün, təbii hüququ başlanğıc nöqtəsi olaraq almır.

"auctoritas non veritas facit legem" - "qanunu həqiqət deyil, hakimiyyət yaradır."- thomas hobbes, Leviathan II/26

desizionist cərəyanın ən görkəmli nümayəndələrindən biri də carl schmittdir. siyasi ilahiyyat kitabında belə deyir: "suveren, istisna olana qərar verəndir." (qərar vermə-decision)

gözümüzün önündə canlanması üçün belə bir nümunə gətirim. mehriban əliyeva aleksandr proxanov ilə görüşündə belə demişdi: "mən heç vaxt yol vermərəm ki, Azərbaycan xalqında ermənilərin timsalında düşmən obrazı formalaşsın. Vaxt var idi ki, bu xalqlar birlikdə yaşayırdı, bir masa arxasında əyləşərək şərab içirdi. Həmin zaman geri dönməlidir."

amma bənzər sözləri müharibədən sonra dilləndirən bəhruz səmədov bu səbəbdən "dövlətə xəyanət" maddəsi ilə təqsirləndirilməklə həbs edilib.

yəni azərbaycan suveren orqanına görə, erməni xalqı ilə qardaşlıq düşüncəsini dəstəkləməyin nə zaman cinayət ünsürü olduğunu, nə vaxt isə sülhsevərlik olduğunu "iki xalq arası qardaşlığın mücərrəd dəyəri" yox, suverenin buna qərar verməsi təyin edir.