34. Axır ki o divarı dağıdıb mənim də yoluna baş qoyduğum, bədənimin bir küncünə soxuşdurduğum zad. Aylardır düşünürdüm, ifadə etməyə çalışırdım. Sonra fikirləşdim ki, heç nəyi ifadə edəcəm onu da bilmirəm və beləcə mənasız bir yazını/şəkli həkk elədim özümə. Həqiqətən də ətrafın fikri insanın zərrə sikində olmurmuş. Siz-siz olun ağlınızdan keçdi mi edin, rahatlama hissi gəlir, ahahah. Yuxarıda yazıblar ki, davamı gəlir hər dəfəsində, hələ ki, heç nə yoxdur, gələcəkdə yəqin ki, editləyəcəm bu entrini. Ya da siləcəm, kim bilir?