32. otağımın pəncərəsindən baxanda qarşıda keçədəki salon görünür. tipik olaraq asılqanda saç dəsmalı filan asırlar. bu gün də hava küləkli idi, dəsmallardan biri düşmüşdü yerə. mən də pişiyimi sığallayıram pəncərənin önündə. random bir qaqaş oradan keçəndə dəsmalı götürüb qoydu asılqanın üstünə. günümüzdə insanlar yaxınlarına belə kiçik yaxşılıqları minnətlə edərkən, bu detal gülümsətti məni.

qaqaş, heç kim sənə sağol demədi, bəlkə artıq özün də unutmusan bu etdiyini. amma mən görüb gülümsədim.