37. Mənim dramım. Mənə uşaq olanda bir şeir qoşmuşdular(məncə nənəm). Elə uzun bir şey də deyildi onsuz, sadəcə son 2 sətrini xatırlayıram ki, belə bitirdi:
Sallaqdodaq, qazanbaş,
Dolma burun, iynə qılça, düymə göt.

Və bu yadımda qalan son sözlər mənim sezonluq nicklərim idilər. Yay gəlirdi şortik geyinirdim olurdu iynə qılça, məktəb şalvarı geyinirdim deyirdilər düymə göt, başımı harasa çırpırdım olurdu qazanbaş. dolma burun da daimi müzakirə olunurdu, yapaq dolması yoxsa kələm. Ama aralarında biri var ki.. sallaqdodaq. Ən nifrət etdiyim bu idi çünki həqqi də dodağım sallaq idi. Uşaqlıq şəkillərimin əksərində də dodağım sallaq düşmüşəm. Çox tez xəyala dalıb gedən, fikrə qərq olan və açığı düşünməyi sevən uşaq idim. Di gəl dodağım ağır gəldiyindən sallanırdı aşağı. Uzunca mübarizə aparırdım ki, fikrim dodağımda olsun sallandırmayım axırı baxırdım mən necə ben ten olacağımı düşünəndə dodaq sallanıb gedib.