1. saat 4.43-ü göstərirdi və anidən sağımdakı mışkamla göz-gözə gələndə "vopşi sox içivə" deyib sol düyməni çıkkıldatmayaraq əslində bir şeyləri etməyin deyil ürəyin istəyəndə etməməyin ruhani azadlığa gedən tək yol olduğunu tapdım. həmin o çıkkıltı səsini çıxara bilərdim sol düymədən, amma çıxarmadım. niyə? çünki çıxarmaya bilərəm!

yanlış anlaşılmasın, bunun götüboş solçuluqla, ya da sağçılığa olan dərin nifrət və ya sevgi hissilə heç bir uzaqdan yaxından əlaqəsi yoxdur. sadəcə mənim kimi makro mişka işlədənlər bilir ki, mişka üstündəki onlarla düymə içindən birinə basmağı istəməmək bəzən ağır bir özveri və ruhən tarazlıq tələb edir. ibrət alın, yoldaşlar!