1282. Şimdi için geçerli değildir..
Keçid dövründə normaldır, amma deyirəm:

Kişisel gelişim və psixologiyada içimizdəki uşaq anlayışı var. Amma mənimki, içimdəki qaqaşdır. Lana del rey dinləmək əvəzinə rəşad dağlı, məşədi baba dinləyir. Nivayla təpəyə sürüb saçaq pendir pivə istəyir. Otaq yoldaşım kipriyinə tuş vurur, qıza o dəqiqə iltifat deyirəm:
"Kipriyinə tuş vurursan yoxsa tuş kipriklərinə vurulur?"

ikinci olaraq qız zərifliyi yoxdure əsas məndə, iç səsim "qaqaş" deyir mənə sjsskskdkdk bir də uşaqlıqdan oğlan dostluqlarına həsəd aparmışam, daha səmimi gəlir, əksərən də oğlanlarla dostluq qururam, o düşüncənin də təsiri ola bilər.
gələcəkdə ailədə kimsə özünü ana görər ya da uşaqlığını yaşamayıbsa uşaq, amma özümü əks cins, ata olaraq görürəm. Bu yetişdirilmə tərzinə bağlıdır, qarşı cinsin dayaq xarakterleri(qorumacılıq, anlayışlılıq, işləri tək görmə, qayğıya bağlı olmamaq fərdə uşaqlıqdan aşılanmış ola bilər.) Digər halda bəzən qarşı tərəfdən görmək istədiyimiz diqqəti biz başqasına edirik. Bəlkə də mən özüm iltifat istəyirdim, amma başqası mənə etmirdi deyə mən başqasına edirdim. Bəlkə bu da təkamüldür. Necə ki heterolar bir olmadı deyə homoların çıxması kimi..

bu əsgərlik dostu vibe ından çıxammıram da. Derek demiş elə bil tibb tələbəsi deyiləm, sduda oxuyan avara qaqaşam.