63. böyük bir kütlə, 14 fevralı güllər, yeməklər və romantik şeylərlə qeyd etmək arzusundadır. lakin bu "qeyd etmə"lərin hamısı kapitalist bir ticarət strategiyasının oyunudur. mağazalar, gül satanlar, restoranlar vs. bu günü xeyir məqsədi güdərək romantizmi bir məhsul kimi ac millətin qabağına qoyar. xüsusi bir günü, sadəcə müəyyən bir istehlak vasitəsinə çevirmənin nəticəsi şübhəsiz ki, sevgililər gününün sadəcə materyalist bir yola doğru getməyinə və həqiqi emosialar və bağların zəifləməsinə səbəb olur. indi gələk sevgililər gününün həqiqi emosiaları azaltmasına.
böyük bir kütlə üçün sevgililər günü, sadəcə öz içlərindəki müəyyən emosiaları göstərmə fürsətidir. lakin, həqiqi emosialar və münasibət, sadəcə bir günün qeyd edilməsi ilə ölçülməməlidir. tək bir günün romantik hədiyyələrlə qeyd edilməsi tamamilə səthi bir yanaşma olmaqla birlikdə emosional dərinlikdən məhrumdur. son olaraq cəmiyyət təzyiqi haqqında.
sevgililər günü və digər sosial bayram olmağının, fərdlər üstündə yaratdığı təzyiq, azadlıq və şəxsiyyət kimi dəqiq anlayışlara təsir edər. fəlsəfi tərəfdən baxıldıqda, insanın azadlığı xarici şeylərdən asılı olmamalıdır. lakin sevgililər günü və digər sosial bayramlar fərdlərin sadəcə sosial normlara və cəmiyyətsəl gözləntilərə asılı olaraq sevgi və münasibətlərini izah edərkən çətinlik yaşamağına səbəb olabilər. jean paul sartre'nin"digər insanların gözündə varolma" fikri burada özünü biruzə verir. insanlar bu günü qeyd edərkən öz daxili emosialarına görə yox, digər insanların gözləntilərinə əsasən hərəkət etmək məcburiyyətində qalır. bu da, fərdlərin azadlığını təbii olaraq limitləyəcəkdir. sevgi, cəmiyyətin istədiyi bir şouya, bir istək ya da məcburiyyətdən uzaq olmalıdır. uzun sözün qısası, be yourself by yourself stay away from me.