336. Belə entridə ağlıma gələn random fikirlərdən yazacam, hazır 1000-ci entri blokunu keçdiyimə görə istədiyim hər şeydən yaza bilərəm artıq. içim doludu və pox kimi hiss eləyirəm deyə daha da çox sıxılmamaq üçün nədən gəldi yazacam. Heç hazırda özüm də bilmirəm nə yazıram, klavişlərim hara yolum ora aq.

Əllərimi dalbadal yumaqdan dərisi soyulub taxta kimidi. Əl kremi işlətməyə başladım bir müddət sonra da əlimdəki əl kremindən iyrənib əllərimi ekstradan yumağa başladım aq. Germophobam deyəsən amma bilmirəm. Mənlə olsa əlcəklə gəzərəm amma ekstradan dəli kimi görünmək istəmirəm.

Getdikcə zəifləşirəm elə bil. Ayaq üstə dayanmaq ağırlıq daşımaq kimi yorucu gəlir aq. Əvvəl qol gücüm yox idi indi ayağımda güc yoxdu. getdiyim yerdə yıxılıram, aşıram, harasa dəyirəm və başım da həmişə fırlanır. Adi gəzəndə hər yer fırlanırmış kimi gəlir elə bil içmişəm ya nə. Bədən istefa verir amk neynədim guya? * elə danışıram ki elə bil gün boyu ancaq çay içib peçenye yeyib başqa nəsə yeməkdən imtina eləmirəm

Əvvəllər sosial mediada vaxt keçirirdim ki real həyatın stressindən uzaqlaşım, indi isə sosial mediaya girəndə stresdən telefonu qırağa qoymağa məcbur oluram. insanlar get-gedə daha aqressivləşir və bu aqressiyanı azad şəkildə sosial mediada ifadə etməkdən çəkinmirlər. Təcavüz zarafatları, cinsiyyət müharibələri, hər hansı bir azlığa qusulan nifrət artıq ürəyimi bulandırır. Blya hater olmaqdan öyünən insanlardan zəhləm gedir. iyrənirəm onlardan. Nə ara sosial mediada haterlıq dəbə düşdü bilmirəm amma onu bilirəm ki bununla insanlıq lap da sikdirdi. insanlar artıq təcavüz 'zarafatları' etməkdən çəkinmir aq gördükcə əsəblərim korlanır.

Bir şeyin fərqinə vardım ki bu il * bəli xüsusilə bu il mən qucaqlanmağı çox xoşlayıram. Adicə qucaqlanmaq yox, özümdən iri insanlar tərəfindən qucaqlanmağı. istəyir qadın olsun ya da kişi olsun fərqi yoxdu amk təki qucaqlayanda əllərim arxada birləşməsin. O dərəcədə məndən iri olsunlar və saatlarca o şəkildə qucaqlanmağa/qucaqlamağa razı olsunlar. Azı 2-3 saat, heç nə danışmadan sadəcə elə vəziyyətdə qalmaq istəyirəm. Arada ağlasam da nə qədər səsli şəkildə ağlasam da heç nə deməsinlər sadəcə qucaqlamağa davam etsinlər çünki o anda mənə nəsə deyilməyi əsəblərimi korlayır. Blya buna çox ehtiyacım var aq. Məni uşaq kimi hiss etdirir və uşaq vaxtı mən ağlayanda ancaq nənəmin yanına qaçırdım, o məni belə qucaqlayırdı. Heç anam tərəfindən uşaq vaxtı qucaqlandığım yadıma düşmür çünki soyuq biri olub.

20-li yaşlar qəribə keçir aq. Hələ də ergənliyə təzə keçirmiş kimi hiss edirəm. Beynim yetkin insan olmağı rədd edir israrla və özümdən asılı olmayaraq elə bil ergən kimi davranıram. Bir dənə böyüyə bilmədim aq.

Getdikcə attract olduğum yaş dövrləri uzanır aq. Əvvəllər özümdən 4-5 yaş böyük gədələri sevirdim indi amk 40 yaşdan aşağı hamı həmyaşıdım kimi gəlir. Sağ olsun jeffrey dean Morgan.

Keçən ay görüşdüyüm bir yazar * ad vermək kimi çıxmasın grammar nazi sual vermişdi ki çox yaxının olan və çox sevdiyin biri sənin qarşı çıxdığın bir şeyi etsə necə reaksiya verərsən? O an mənə nümunə kimi tattoo-ya qarşı çıxdığımı düşünməyimi və ən yaxın dostumun tattoo etdirdikdə ona verəcəyim reaksiyamı düşünməyimi istəmişdi. Mən də ha fikirləşdim cavab tapa bilmədim. Çünki qarşı çıxdığım şeylər çox azdır ki bunlar da illeqal şeyləri çərçivələyir. Amma ki qarşı çıxdığım fikirlər çoxdu ki bu fikirlər üzərinə çox mübahisə edirəm. Yəni xətrini çox istədiyim bir dostum * ki bunlar da 2 nəfərdir mənim qarşı çıxdığım bir fikir bildirsə o söhbət davaya və əlaqənin kəsilməsinə çıxarar. Bunu niyə yazıram bilmirəm aq bu sual mənə veriləndən bu yana hər gün fikirləşirdim və cavabı da bu yaxınlarda tapmışam. Böyük ehtimal üzərinə yenə düşünəcəm bundan sonra