2. Bəzən düşünürük ki, öyrənmək üçün sadəcə yaxşı müəllim, bahalı kurs, ya da məşhur bir akademiya kifayətdir. Amma həqiqət çox acı və çox sadədir:
Əgər sən özün öyrənməyi bacarmırsansa – heç nə kifayət deyil.

Ölkədə IT sahəsində elə kurslar var ki, 6 ayına 5000 AZN istəyirlər. Əgər sən ortatəbəqə bir ailədə böyümüsənsə, bu pulu ya illərlə yığmalı, ya da ailəndən borc almalı olursan. Bəzən isə bir ata maaşının yarısından çoxunu ayırır – “övladım yaxşı gələcək qursun” deyə. Bu, artıq sadəcə bir kurs olmur. Bu, ümid yatırımı olur.

Amma gəlin bir az da açıq danışaq.

Bu kursda sənə verilən materiallar – PDF-lər, video dərslər, slaydlar – çox vaxt o qədər çox, o qədər böyük olur ki, kursdan çıxdıqdan 3 ay sonra baxmağa belə ərinirsən.
Niyə? Çünki oxumağın özü bir problemdir, təkrarlamaq isə bir stress. Beyin də elədir ki, onu yükləməyə çalışanda, tənbəllik siqnallarını aktivləşdirir. Səni sosial mediaya, musiqiyə, dostlarla yazışmağa dartır.

Amma...
Əgər sən kursa gedəndə öz şəxsi qeydlərini aparırsansa – məsələn, fiziki dəftərə və ya Obsidian kimi bir proqramla – onda vəziyyət dəyişir.

Çünki o qeydlər sənin beyninlə kağız arasında qurduğun körpüdür.
Sənin öz xəttin, öz sözlərin, öz dilinlə yazılmış məlumat – sənin öz tərcüməndir.
Ona qayıtmaq həm rahatdır, həm də motivasiya vericidir. Hətta üstündən keçəndə yeni qeydlər əlavə etmək də asan olur.

Pullu ola bilərsən.
5k sənin üçün heç nə ola bilər.
Amma itirilmiş vaxt heç zaman geri qaytarılmır.
Bu günün enerjisi, zehni təmizliyi, motivasiyası sabahkına bərabər deyil.

Günün sonunda sən özünə qalacaqsan.
Heç bir mentor, müəllim, təcrübəli dost, kurs materialı 7/24 yanında olmayacaq.
Tək olacaqsan.
Sən və sənin notların.
Sən və sənin beynin.

Əgər öyrənməyi öyrənməmisənsə, öyrəndiklərin buxarlanacaq.
Əgər öyrənməyi öyrənmisənsə, hətta kursa belə ehtiyac qalmayacaq.