5. ölüm. əvvəllər düşünürdüm ki, sırf itirən insanlar üçün ən dəhşətli şeydir, yəqin ki, dünyada ölümdən də dəhşətli şeylər var. amma itirdikcə anladım ki, həyatdakı ən dəhşətli, ən acı, ən bərbad və ən anlaşılmaz şeydir ölüm. haqqında uzun-uzun yazılır, saatlarla danışılır, amma heç biri ölümü tam ifadə edə bilmir. geri gəlməyəcək biri üçün günlərlə göz yaşı tökmək, bir səsin, bir baxışın, bir nəfəsin yoxluğu bu, sözlərlə ifadə ediləcək bir şey deyil. ən güclü yazı belə ölümdəki səssizliyi, boşluğu, yoxluğu ifadə edə bilmir. çünki yazmaq üçün yaşamaq lazımdır. ölüm isə yaşanaraq deyil, itirərək dərk olunur. bəlkə də elə buna görə ölüm anlaya bilmədiyimiz, amma bir gün mütləq qarşılaşacağımız tək həqiqətdir.