3. camaatın uşağıdır o. oğlan olanlarıda var bunların və heç vaxt ibtidai sinifi sözün əsl mənasında yaşaya bilməzlər. həmişə nəsə yarımçıq olar o uşaqlarda. o qızlara ibtidai sinifdə heç bir oğlan vurulmaz. uşaqlıq eşqləri deyə bir şey olmaz. gələcəkdə ibtidai sinifə aid danışacaqları heçnələri olmaz. gözəl bir hekayələri yoxdur, çox gümanki sonrada olmur bu tiplərdə. əgər 180 dərəcə bir dəyişiklik yaşamasalar böyüdükdə bugünkü ireli nin üzvləri olurlar. intonasiya ilə şeir deyən oğlanlarda eynidir, dərsdən heç vaxt qaçmamış olarlar, hər tənəfüsdə kimləsə savaşıb illər sonra o insanla dost olmayıblar, yaxa başları param parça olmaz o insanların, evə burnu qan, gözü göyərmiş formada getməzlər, uşaqlıq dostu deyə bir qavram yoxdur onların aləmində, onlar məktəbdən evə evdən məktəbə gedirlər sadəcə və qonaq gedəndə ailələrinin qonaq evinin sahiblərinə onun haqda danışdıqları ile fexr edirlər, "bu il isfəndiyar son zəngdə ən gözəl hədiyyəni alıb" dan ibarətdir onların həyatı. onlar heç vaxt iki alıb evə gedəndə "gündəliyin vərəqini hara cırıb atım" haqda fikirləşməyiblər, onlar özlerinə beş yazıb müellimin imzasını yamsılamayıblar heç vaxt. onlar heç bir qızın çantasına səni sevirəm yazıb atmayıblar.
onlar camaatın uşaqlarıdır.