1. ruhçuluq da deyirlər. bəzi mənbələrdə maddəciliyin əksi kimi qeyd olunur ama tam olaraq belə demək olmaz. əsas təməl ruh adlanan qavramın qəbuludur. iki cür tanımlanır:
fəlsəfi ruhçuluq ruh qavramını qəbul edir lakin ayrılıqda ruhun özünün mükəmməl original quruluşa sahib olduğunu təkzib edir.
pratik ruhçuluq isə bir çox ruh qavramını savunan filosofların da qəbul etdiyi kimi reinkarnasiyaya inamı bildirir. hətta bəzən spirtüalistlərə reinkarnasiyonçular da deyilir. lakin tam belə qəbul etmək düzgün deyil. materializm qavramını təkzib edən ruhçulara da rast gəlmək olar. bəzi xurafatçılar bəzən spirtüalizmi dinə soxuşdurmağa da çalışır lakin tam ayrı din kimi qəbul edilə bilməz spirtiüalizm. bəzi yerlərdə spirtizm də eşidə bilərsiniz məsələn. qısacası spirtüalizm insanın maddədən daha üstün ruhla təşkil olunduğunu sidq ürəklə qəbul edir, əsas faktorlar isə mənəviyyat, inanc, hissetmə, iləri düşünmə, anlayış, dünyanı və özünün tam olaraq anlama və bildirmə, meditasiya, fövqəltəbii insan qavramını qəbul etmə və s tanımlamaq olar.