1. erkən roma imperiyasının antik stoisizminin üçüncü görkəmli nümanyəndəsi, filosof. yazdığı özümlə təklikdə adlı fəlsəfi düşüncələrində erkən stoisizmin fatalist etikasını təbliğ etmişdir. averilinin fikrincə, insan öləndən sonra onun ağlı ümumi ilahi ağlın içində həll olur. filosofun dünyagörüşü ziddiyətlidir, əslində. o həyatın faniliyi, qısalığı haqqında fikirlərini ədalətli dövlət xadimi olmaq zərurətu haqqında fikirləri ilə uzlaşdırırdı. yazırdı ki:
"zaman bir çaydır, iti axındır, hər hansı bir şey görünməyə macal tapmamış, yanımızdan ötüb keçir"
averli yazılarında əxlaqi dəyərlərin qeyd-şərtsiz məcmusunu görmək olar. onun üçün insanın həmişə müsbət idealı var olmuşdur.