16. 3 il evvel, bütün tanışlarımın maşın sürdüyünü, öyrendiyini görünce, men de ayağımı yere diredim ki, öyrenecem başqa yolu yoxdu. özüm de 2 defe "nfs: mw" bağlamışam, gta'nı tormoza * əyləcə basmadan heç yere deymeden süren uşağıydım. özümden çox razı idim ki, bi defe rolu qavrayan kimi, atam heyran olacaq ki, ala hardan öyrenmisen zad. oturdum sürücü yerimde, dedim gettiy e. aha oturacağı düzelttim. özümü rahatladım, güzgüden özüme baxdım, sanki "3/2/1/ goo?!" gözleyirem, aha.

hele ki, açarı saldım kı, xodduyum * müherriki yandırım . xoddayammadım?! atam bir dene ters baxış atdı. oturduğum maşın da heç mexanika deyil. ala açarı fırladıram, bir az tez buraxıram xoddan düşür, neyse atam el attı, xoddadı. dedi di sür, p'ni d'e keçirdim, bir dene qaza basdım, maşınnan bir ses geldi "diiiit" deye. ilk şilleni qoydu dedem başıma. noldu men de anlamadım, ruçnoyu * əl əyləcini çekmemişemmiş. neyse biraz gec oldu, güc de oldu , düzelttim tormuzu buraxdım maşın terpendi. hele maşın 10 km/saatla gederken atam esebi esebi baxırdı. neyse dedi "sür görüm" ayağımı qaza qoymağımnan, gtanın da verdiyi qaznan maşın yerinden götürüldü. ikinci şille de onda geldi ki, "yavaş sür", mene lezzet elediki oy men berk sürmek zad. gördü qabaqda yama var "tormuza bas" menim de gözüm yaxşı görmür, aniden verdiyim eylecle daha bir şille yedim tepeme. düşdüm maşınnan, atamnan da küsdüm piyada geldim eve. oturacaxdan qalxmamışdan evvel hiss eledim ki, yaman terlemişrm, sudu oturacaq.

sonrakı sürüşlerimden dialoglar.
- imkan ver keçsin..e oğraş qoy keçsin de

ötüş emeliyyatı eden birine imkan vermek üçün, eylece basmaq lazım imiş, men neçe ildi bizi öten maşınlara baxanda halbuki atamın onlarla "yarışdığını" düşünürdüm.

- yolun ortasınnan gedirsen..
- çox döndün!!
- güzgüye bax da arada?!
- saxla düş reddol?!
- demedim sidenyanı qurdalama ??!
- güzgünü niye eymisen ?!!!


not: hamı narazıdı atanın öyretmesinden, amma bele bir sual var, siz oğlunuza nece öyredeceksiniz?