17. zənnimcə bütün filmlər. bir əsərin filmini izlədikdən sonra kitabını əlinə almaq çox çətindir. adam bir növ kor kimi olur. fantaziyası kilidlənir. bütün qəhrəmanlar, məkanlar yalnız filmdəki variantları ilə beynində canlanır. özünə başqa variantlar yarada bilmirsən. nə qədər istəsən də elə hey filmdəkilər gəlir ağlına. məsələn harry potter əsərini oxuyarkən qəhrəmanları özünüz yarada bilərsiniz. görünüşlərini, xasiyyətlərini təsəvvürünüzdə canlandıra bilərsiniz. qəhrəmanlardan birini və ya bir neçəsini xasiyyətlərinə, hadisələrə verdikləri reaksiyalara görə hansısa dostunuza oxşada bilərsiniz. və ya hansısa qəhrəmanı özünüzə bənzədib, əsərin geri qalanını o rolu özünüz oynayırsınızmış kimi oxuya bilərsiniz. hogwartsı başqa cür təsəvvür edərdiniz. bəlkə də sehr anlayışınız filmdəkindən fərqli olardı. amma filmlərdən birinə baxdıqdan sonra kitabları oxusanız, bütün bu yuxarıda sadaladıqlarımdan məhrumsunuz. artıq harry potter və ya severus snape ola bilməzsiniz. o obrazlar artıq filmdəki aktyorlar tərəfindən tutulub. eynilə yuxarıda sadaladığım başqa zadlar. sizi bilmirəm, mən filmini izlədiyim əsərin kitabını oxuyarkən əziyyət çəkirəm. digər kitablardan aldığım zövqü ala bilmirəm. heç filmin hamısına baxmağa ehtiyac yoxdur. sadəcə baş qəhrəmanları gördüm, olay bitmişdir. məsələn the reader əsəri. filmə 10-15 dəqiqə baxmışam, amma indi kitabını oxuya bilmirəm. mən xanım schmitz-in yerində başqa qadını təsəvvür eləmək istəyirəm, kate winsleti yox. amma olmur. hər səhnədə beynimdə kate winslet canlanır. gördüyünüz kmi filmdən kitaba keçişi qətiyyən bəyənmirəm. heç tərsini də bəyənmirəm. indiyə qədər elə bir əsər olmayıb ki, kitabını oxuduqdan sonra filminə baxım və onu bəyənim. başa düşüləndir. öz fantaziyamı qoyub, hansısa hollywood filminə üstünlük verməyəcəm ki.
bu səbəbdən filmləri sevmirəm. harry potter kitablarının heç birinin üzünü açmamışam. təzə çıxan vaxtı ilk iki filminə baxmışdım, bəyənməmişdim. keçən il bekarçılıqdan oturdum hamısına baxdım və heç də vaxt itirdiyimi düşünmürəm. dəfələrlə kaş ki kitablarını oxuyardım deyə təəssüf etmişəm, oxuyanları da qısqanmışam. indi sözlükdə açılan başlıqları gördüm yenidən yadıma düşdü. onsuz da gözümə yuxu getmirdi, corablarımı geyinib keçdim stol başına, yazmağa.
bu arada (baxma: severus snape ürəhdi)
gecəniz xeyirə
p.s. yuxarıda bənzər fikirlər qələmə alınıbmış və mən adını çəkdiyim filmlərin adı çəkilibmiş. yazı yazılanda bundan xəbərim yox idi.