73. sözlüyün 2 faydasını görməyimə səbəb olan insan.birinci fayda, uzun müddət facebookdan özümü təcrid etdiyimə görə məlum inbox məsələsindən xəbərsiz idim.sözlük sayəsində facebooka ehtiyac duymadan nələrin baş verdiyini öyrəndim.qısası,sözlüyün bu xususiyyətini * əslində gözlədiyim xüsusiyyət də kəşf etdim.ikinci və daha önəmlisi sözlükdə paylaşılan fikirlərin konkret özümə yaxşı mənada necə təsir etdiyinin şahidi oldum.deməli,inboxdaki söhbətin sözlükdəki screenshotunu oxuyandan sonra reaksiyam sözlükdəki yazarların əksəriyyətində olduğunu təxmin etdiyim reaksiya kimi oldu.daha sonra fikirdaş dostlarla görüşməyə getdim.çay-kofe,siqaret müşayiəti ilə həmişəki kimi `böyük həqiqətlərdən`,`ciddi söhbətlərdən`osdurağa basırdıq.* glş nəisə,yurqen habermasın avropanın axırının nolacağına dair fikrilərini müzakirədən başlayıb,ivan ayvazovskinin dəniz təsvirlərinə,ordan azərbaycanın dənizdəki qaz yataqlarına,ordan da gəldik çıxdıq bu bəxtiyarın söhbətinə.doyunca bizim bu bəxtiyarnan mırtdaşdıq,dedik -güldük.`ala, mən demişdim dəə bu uşaq`nan başlıyan cümlələrlə əməlli başdı qiybət qırdıq.məclisdəki söhbətlərdən də ilhamlanaraq dedim bu barədə mırtlaşma xarakterli bir entry yazım.hardan baxsan,xxxadlı entryniz bəyənilibdən 5-6 dənə alaram * gözüm yuxarılarda deyil dedim öz- özümə.nəisə yazmamışdan əvvəl bir də yazılanlara baxım dedim ki birdən, nəyisə təkrar yazaram.gəldim çatdım ikinci dəfə oxuduğum içində razılaşmadığım kalan fikrin yer aldığı bu yazıya--#76251.yazıda ` niyə bir birlərini məhz özəli işə qataraq bel altı vururlar?`cümləsinin`bel altı vururlar?`hissəsi birdən birə eynəyimin çərçivəsinə əmanət elədiyim şüşələrin hər yerini tutdu.`bel altı vururlar?``, bel altı vururlar?`.bu nədi ala deyib,gözümü yumub açdım.ancaq söz şüşədən getmir elə bil yapışıb qalıb orda.otaqdaki hansı predmetə baxıram `bel altı vururlar?`sözü onun üstündədi.eynəyi çıxardıb,dedim gedim bir siqaret çəkim.mətbəxə girib,çayniki qızmağa qoyandan sonra,balkona çıxıb bir siqaret yandırdım.3-cü mərtəbədən aşağı baxaraq küçəni tamaşa eliyə-eliyə tüstülədirdim.binanın qabağında üstdəki qonşunun pasdayanni səs-küy salıb mazgimi zad eliyən uşaqları top oynuyurdular.topa gözüm ilişdi ,birdə gördüm bayaqki sual topun üstündə bu dəfə azca formasını dəyişdirərək yenidən canlandı-`bel altı vurursan?`.əuzu besmelədən sonra,gözümü topdan çəkib, yoldan keçən maşınlara baxdım.xeyri yoxdu `bel altı vurursan??` maşınların damının üstündədi.bir də baxdım yan blokdaki çoxdandır fanatı olduğum(uz)* qabırğalar olmasa dünya çox gözəl olardı qız binanın qabağından keçərək bloklarına doğru gedir.gözümü ,vurduğu gözəl ətrin iyi dayandığım 3-cü mərtəbənin balkonuna qədər gələn bu heyrətamiz varlığa zillədim.balkonumuzun qabağından keçib getsədə arxasıyca boylanmağa davam edirdim.həmişəki kimi arxadan bu varlığa tamaşa edəndə,gözüm onun bir yerinə cəmlənmişdi.burnum ətrin qoxusu,nəzərim cəmləndiyi yerin gözəlliyindən bayram edir di ki, yenə bayaqki söz bu dəfə, qızın o yerində peyda oldu:`bel altı baxırsaaan?!`.diksinərək,dayan, bir dəqiqə, axı, söz belə deyildi deyib, gözümü açıb yumaraq bir də həmən yerə baxanda `bel altı vurursan?`sözünün geri qayıtdığını gördüm.* baxma da,betərin betəri var ay brat,bu nə zibildi düşdük axşam-axşam dedim öz- özümə. balkondan aşağı nəyə baxıram hər şey mənə `bel altı vurursan?` yazısıyla mesaj verir.əşşi dedim bu günah,çirkab dolu yer üzündən onsuzda mənə bir xeyir gəlməyib.dirəşdim,bir dənə də siqaret yandırıb dedim ki səmaya baxım,ora yer üzündən təmizdi.göydəki buludlara tamaşa edirdim ki, bir də baxdım buludlar latın əlifbasına oxşuyan hərflərə çevrilir.baxdım,ala yenə həmən yazı ancaq bu dəfə əmr formasında `bel altı vurma!`.yerdəki mesaj ilə göydəki mesajın tək fərqi göydəki yazının sual yox,əmr formasında,özüdə nidaynan olması idi.`bel altı vurma!`,`bel altı vurma!`.təzə yandırdığım siqareti,içində əvvəllər təmiz su olan,atılan siqaretlərdən qəhvəyi rəngə boyanmış maye dolu butulkaya atıb qayıtdım otağa.dedim ki yoxee dirəşəcəm sizif kimi.* albert kamyunun poxuna keçmişik yazacam bu entryni.mırtlaşacam bu zəhləm gedən bəxtiyarnan.onsuzda buna layiqdir.tam entryni girirdim ki sözdən artıq kəlama çevrilən `bel altı vurma!` sözü səsə çevrildi.qorxudan yerimdən tullandım.nə edəcəyimi,hara qaçacağımı bilmirdim.qeyri iradi çığırmağa başladım.`niyə axı,niyə?neynəmişəm ki mən?` deyib ətrafa baxırdım.həmən səs cavab verdi ki `prinsipim dediyin şeylərə,riayət elə`.yadıma unutduğumu belə unutduğum `yıxılanı baltalama!`,`özüvü qoy həmən adamın yerinə!`kimi söhbətlər düşdü.adam haklı beylər deyib,qayıtdım ki `yaxşı, onda qoy heç olmasa ramin hacılını bu hərəkətinə görə qınayım`* hirsimi birindən çıxmalıyam ya yox? .yenə o səs `ala sən nə vaxt düzələcəksən?ikinci dediyin prinsip bəs noldu?sən ramin hacılının yerində olsaydın,yəni haqqında belə dəlillər olan bir adam səni erməni kəşfiyatının toruna düşməkdə ittiham etsəydi,bu dəlilləri onun əleyhinə istifadə etməzdinmi?`.biraz fikirləşdim dedim ki `bəli mən də olsam istifadə edərdim hər halda,yayardım screenshotu.`yenə səs gəldi `o zaman yazma o fikirləşdiyin entryləri.yazmasan səndən əl çəkəcəm,əks təqdirdə dəlixanadaki yerini hazırla`.`baş üstə yazmaram` deyərək `bağışdıyun,sizi tanımaq olar?`* özümü yaxın hiss elədim deyə dilləndim.cavab gəlmədi.* sikləmədi məni o səs. nəysə qaqa,yazmaq istədiyim entryni yazmama qərarı alandan bu cümlələləri yazdığım bu ana qədər hələki nə o yazılar gözümə görsənir nə də ki qulağıma səs gəlir.bir də bu səsi dinləyib yazmamağın verdiyi mənəvi rahatlıq var.mənəvi cəhətdən özümü çox gözəl hiss edirəm.nəticə etibarı ilə prinsiplərimə riayət elədim.bircə problem var hal hazırda,o da bilmirəm,keçirdiyim stressdən qaynaqlanır, yoxsa başqa şeydən amma son 45 saniyədir burnuma əcaib qoxu gəlir.elə bil qaz iyi gəlir burnuma.evdə tək olmasam kimsə qazı açıq qoyub deyərdim amma mətbəxə heç kim getməyib axı.yoxee gərək bir psixoloqa dəyim belə olmaz qaqa.* kitablarnan müalicə alınmır