42. biri mәscidә gәlir. görür molla danışır. oturub qulaq asır. molla başdıyır ki, "allah heç nәyә bәnzәmәz. o nә doğub, nә dә doğulub. nә yerdәdir, nә göydәdir. o yemәz, içmәz, yatmaz. onun insan kimi ağzı, qulağı, dili, mәkanı vә zamanı yoxdur" vә.s. bu vaxt da qaqaş qayıdır ki "molla, day denәn yoxdu da. niyә söhbәti uzadırsan ki?"