(youtube: 
)
mahnısını qulaqlığınızda arxa fonda qoyub yol gedərkən ətrafa baxırsınız və bu şəhərdə nə qədər dostlarınız olsa belə, nə qədər istəyəndə oturub danışa biləcəyiniz rip kimi insanlar olsa belə qəlbinizin dərinliklərində "sikim içini! yenə təkəm burda!" sədaları oyandıran şəhər. sakarya caddesinə keçərsən, insanların sifətinə baxmaq istəməzsən, ürəyin bulanar, tez qaçarsan favori barına ya da kafenə. pivəni yavaş-yavaş içərsən ki, insanların arasına dönməyəsən. insanlar çoxaldıqca tək hiss etdirir ankara. hoş, az olsa da fərqi yoxdur, marjinallıq eləmirəm. mizantrop oluram be sözlük. 5 aydan bəri başlayan ciddi psixoloji dalğalanmanın və çöküntünün iliklərimə işlədiyini hiss edirəm. içimdə ikinci bir şəxsiyyət oyanır. məni məndən qurtara biləcək. mənə və başqa hamıya yad olan insan doğulur. bu insanın məni öldürməsindən qorxuram.
)