7. adam danışmaz şeirindən sonra daha heç vaxt şeir yazmasa da olar dediyim adam. nöqtəni qoyub bu şeirlə:

sən düz eləyirsən,
başqa cür də olmaz.
adam unutmadığından danışmaz.
susar.
həmişə unutduğundan danışar
yorulmaz.
adam sükutdan utanmaz
qışqırar.
amma səs-küydən utanar.
danışmaz.
adam anladığı şeylərlə oynamaz.
ağlayar
vallah elə-belə olar.
adam güldüyü şeylərə uduzar.
deməz.
heç vaxt aldada bilmədiyini sevməz.
qorxar.
adam aldada bildiyinə vurular.
bilməz.
bilsə də heç nə dəyişməz.
çırpınar, çırpınar,
yenə də oxşamaq istəmədiyinə oxşayar
öyrəşər,
adam bax belə adiləşər.
vecinə almaz,
düşünər ki, bir dəfə ilə heç nə olmaz.
olar,
adamı həmin olmazlar yandırar.
səsi də çıxmaz.
güzgüyə baxar-baxmaz,
özündən qaçar.
hamıya, hər yerə sığınar.
axırda kimisə tapar.
yeni qorxular başlayar tapar-tapmaz,
adam adamı tapdığı yerə qoymaz.
özünü yeyib-bitirər,
adam adamı çox vaxt tapdığı yerdə itirər.