+3 əjdaha
1. elə bir şey edirsən ki, ya nəsə etməli anda nəyisə etmirsən və bunun peşmanlığı bir daş kimi asılır insanın boynundan. ömür boyu yaşadıqca bu əməl gah böyüyür, gah kiçilir amma itmir ki, itmir. ən əzab verən də odur ki, bundan sonra min il də yaşayacaq olsan daha o anın geriyə qayıtmayacağını bilirsən. axı mən niyə belə elədim ? peşmanlıq adamın içində əbədi mühərrik kimi işləyir. işlədikcə də dişləri adamın içini yeyir.əbədi peşmanlıqlar
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+3 əjdaha
3. dəyişdirə bilməyəcəyini bildiyin amma hər xatırlayanda içinə oturan o soyuq hiss. bəzən bir anlıq susmaq, keçmişdə verdiyin bir qərar, etmədiyin bir hərəkət və ya sadəcə gecikdiyin bircə dəqiqə əbədi peşmanlığa çevrilir. zaman keçir, insanlar dəyişir, sən dəyişirsən amma o anlar dəyişmir. elə bil yaddaşının içinə mismarlanıb qalır, nə vaxt toxunsan qanayacaq bir yara kimi. bəzən bir söz, bəzən tanımadığın bir mahnı, xatirəsi olan bir yer və bəzən də heç bir səbəbi olmadan həmin peşmanlıq gəlir oturur boğazına düyün kimi. o peşmanlıqlar var ki onları heç kim bilməz çünki deməzsən, desən də heç kim tam başa düşməz. çünki o hissin içində bir sən varsan, bir də heç vaxt geri qayıtmayacaq edə biləcəyin halda edilməyənlər. əbədi peşmanlıqlar zamanla barışsan da unuda bilmədiyin bir ağrı, içində susmaq bilməyən və heç vaxt tam səsləndirilməyən qaranlıq bir pıçıltıdır.+1 əjdaha
2. Əminliklə deyə bilərəm ki budur: #348502 (baxma: boku no pico izlədikdən sonra gələn peşmanlıq hissi)Edit: əslində o qədər də pis deyilmiş.. Amma yenə də günahkar hiss eləyirəm özümü
hamısını göstər