1. anime sevdalısı olmamışam heç vaxt..anlayıram neye göre, hayao miyazaki elinden çıxmış bir anime izlememişdim daha önce..bildiyiniz bütün çizgi filmleri ve animasiyaları bir qırağa qoyun, ruhların qaçışı başqa bir şeydi, dadı damağınızdan, sehneleri şüuraltınızdan silinmeyecek..
ssenari müellifi de rejissoru da miyazakidir ve bu ne möhteşem bir xeyal gücüdür..bütün o xarakterler, hadiseler, qurğu...çox ve real heyatdan qopuq yuxular gören biri olaraq hezz verdi..çox vaxt qalxıb bu yuxuları birilerine danışıram, gülüş obyekti oluram..tanış olmaq şansı olmasa da heyatda birinin seni başa düşme potensialında olması rahatladır düzü -* gel gör ki miyazakinin şüurlatı dünyası yuxularımdan daha derin ve universaldır..
chihiro ruhların alemine düşende üreyimden arzu etdim ki bütün bunlar sonda bir yuxu olmuş olmasın, minnetdaram ki olmadı..chihironun saçındakı bantiki görende en az bir uşaq qeder sevindim..
animasiya çox şeyden behs edir, hem de lap çox..acgözlük, qezeb, kin, hiylegerlik, önyargı, sevgi, alçaqkönüllülük, mesumiyyet kimi şexsi keyfiyyetlerde tutun, aile içi münasibet, valideynlerin uşağa ve uşağın valideynlere, iş mühitindeki münasibetler kimi mezo ve kapitalizm, işçi sinfi ve s. kimi ictimai mefhumlardan..ve ruhların da temizlenmeye ehtiyac duyduğu mistik mövzulardan elbette ki..başlarda mız mız chihironun bele bir dözümlülük göstere bileceyini düşünmemişdim düzü, film içinde de miyazaki önyargının nece bir şey olduğunu bir daha gösterdi..
xarakterlerden behs etsek menim üçün en yaddaqalanı kederin kamilleşdirdiyi, mesumiyyet ve alçaqkönüllülüyün harmanlandığı no face oldu..tekce anime deyil, film tarixinde en anlamlı ve yaddaqalan qehremanlardandı mene göre..ikinci olaraq kawa no kaminin ocağına kömür atan balaca qara sevimli yaratıqlar..hadiselerin gedişatını izleme ve azad iradelerine göre hereket etmeleri nece deyerler lezzet eledi..kawa no kami bığlarından olsa gerek nietzscheni xatırlatdı sona qeder, o da xoş bir xarakter idi...ve cadugarın ekiz bacısının evine qeder müşayet eden tek ayaq üste tullanan küçe lambası
güman edirem uzun müddet yadımda qalacaq sehne qatarla yolculuq sehnesi olacaq..sular içinden süretle keçib geden express, qatarın içindeki o abu hava, sessiz ve yalnız ruhların her dayanacaqda vaqonları bir bir terk etmesi, dayanacaqlardan birinde alacaqaranlıqdakı chihironun özünü yada salan qızcığaz ve qaranlığa uzanıb geden yol..yalnızlığın en derin vizual hallardından idi yeqin ki...
miyazakinin vermek istediyi esas mesajlardan biri de her şeyin bir ruhu olduğu mistizmi ve dünyanı daha yaşanıla bilen bir yer etmek üçün pozitif keyfiyyetlerimizi istifade etmek mecburiyyetinde olduğumuzdur..çayın bir ruhu olduğunu qebul etmek ne qeder xoşdur... o halda qızım onu heç vaxt kirletmek istemez ve dünyada en deyerli varlıqların neslinden olduğu ve ona hökm ede bileceyi sehvinden de uzaq qalmış olar..ruhların qaçışını uşaqlarımla beraber izleyeceyim gün.. o gün ne gözel gün olacaq.....