1160.
xalamgil bize gelmisdi, bizde de balaca sirin bi oyuncaq var idi, hardan xatire qaldığını bilmesem de çox sevirdim, evde olanda heç çox da fikir vermerem ama hansi ki bi gün xalamgil geldi ve xalamqizi o oyuncagi istedi, herseye sahib ve çox şımarık, ama başqasında gördüyü adi birşeyi bele isteyecek meymun iştahlıdı, ne olsun ki 6 yaşı var, yene de eledi. Neyse men axşam uşaq oyuncağı elinden kenara qoyub yatanda, aldım gizletdim, çünki bilirdim ki seher oyananda götürüb eve aparacaq ve men söz haqqına sahib ola bilmeyecem. Seher oyananda ağladı zırladı ama yene de oyuncağı ortaya çıxarmadım. Evin içini çox axtardılar, mennen de soruşdular ama bilmirmiş kimi davranıb men de axtarırmış kimi etdim. Yarım saatdan çox evi axtardılar, hetta o vesileyle de evi seliqeye salmış oldular. Biraz sonra uşağın başı qarışsa da, yadına düşende mamasına zırlayırdı ki o oyuncağı isteyirem. O oyuncağı men götürmemiş olsam bele, itmiş olsa ve tapsam yene de ona vermezdim. Etiraf eleyirem ki, neçe gündü bunu içimde tutmaqdan yorulmuşdum. (gözünden yaş axan ama gülümseyen emoji)
1159.
Etiraf edirəm ki, kəsrlərimin hamısını bağlatdıracaq qədər həm evdə artıqlaması ilə pul var həm də özüm işləyərək qazana bilərəm asanlıqla. Sadəcə verəcəyim pulun müəllimlərin xeyrinə gedəcəyi gerçəyi səbəbilə o qədər pulu verməyə qürurum əl vermir. Müəllimlərin üzünü görmək istəmirəm deyə də dərslərdə də oturmaq istəmirəm. Çətindir amma həll edəcəm.
Problemlərimin 99% faizi elə qürurum üzündən yaranıb elə. Özümə sərf eləyən yoldan həll etmək bir az çətindir sadəcə. Çətindir amma bu həmin yolu seçməyəcəyim mənasına gəlməz
1158.
Öz-özümə danışıram çox vaxt. Keçirəm güzgü qarşısına ya da elə özümü görə biləcəyim hər nəyinsə şüşəsinin qarşısına. Bəzən pis hiss edəndə bəzən də yaxşı hiss edəndə sevincimi paylaşmış kimi hiss edirəm. Qarşı-qarşıya oturub danışdığım birini təsvir edirəm. Ona dərdimi danışıram və ya sevincimi bölüşürəm. Eh elə olur ki, çox pis hiss edirəm elə hisslərlə danışıram ki, hələ gözümdən yaş da gəlir. Elə olur düşündüyüm adam həmin gün yuxuma da girir bir kruq orda da dərdləşirik. Belə də olur ki, düşündüyüm şeyi elə əsl həyatda beynimdə qurduğum kimi həmin insanla paylaşıram. Təzə adət deyil illərdir hətta deyərdim uşaqlıqdan davam edən bir şeydi. Böyüdükcə daha da təkmilləşdirirəm *-* .
1157.
heç nəyə qarşı istəyim qalmayıb. kimləsə iki kəlmə söhbət etməyə belə ərinirəm. kimsə gəl görüşək deyəndə sırf xətrinə dəyməsin deyə məcburiyyətdən gedirəm ya da bəhanə tapıb getmirəm. içməsəm iki kəlmə belə danışa bilmirəm, dostlarımın da içəndən sonra açılır o deməyi ayrı bir qoyur amk. sözümün canı nəsə tapıb başınızı qatın ətağa.
1156.
etiraf edirəm narsist biriyəm. köhnə entrylərimin birində qələmə almışdım deyəsən bu haqqda. dərinliklərimdə yatan eqoistlik. zaman keçdikcə görürəm ki narsistlik damarlarımda axır, qayıdır. əvvəl gül kimi uşaq idim sözə baxan, ağıllı və insanların gözləntilərini yerinə gətirən. indiysə hamı üstümə tökülüşürki noldu ala sənə? heçnə vecimə deyil. insanları artıq qırmaqdan çəkinmirəm. yaxınlarda bir qızın məndən xoşu gəlirdi. normal olaraq açıq-açıq bunu demirdi amma bildirirdi. bu cür məsələlərdə mən rahat biriyəm çox vaxtımda yoxdu belə eşq meşq oyunlarına. açıq sözlülüyü sevirəm. səbrim çatmadı soruşdum nə vəd edirsən? səni fərqli edən nədir? niyə səni seçim? yüksəkdən getdiyimi dedi, məndə xoş getdin dedim. bu dondu qaldı. böyük ehtimal nazıyla oynayacağımı düşünürdü. axı niyə səni seçimki? digərləri kimisən. eyni zavodda istehsal olunmusuz. nə dünya görüşünüz var, nə də bir şey. mızmızlanmaq, padruqalarla hır hır. içiniz bomboşdu. mənə bir şey qatmayacaqsansa, bir şey qazandırmayacaqsansa neynirəm səni? bu gedişlə heç inanmıram ki kimsə mənim yanımda qalsın. artıq insanlar gözümdə günü gündən ölürlər, heç bir işə yaramayan adi əşya kimi. potensial hiss etdiyim insanlar üçün nələrsə edə bilərəm, amma yerdə qalan ortalama insanlarla dialoqa belə girmək istəmirəm. təəssüf ki bu genetik olaraq ötürülüb mənə. yaxın qohumdan. mama tez-tez üzümə vururdu amma qəbullanmırdım. indiysə etiraf edirəm. həqiqətəndə beləymiş. hər hərəkətimi onunla müqayisə edəndə görürəm ki birə-bir eynisiyəm. genetika heyrətamiz bir şeydi. bilirəmki doğru deyil bu amma əlimdən bir şey gəlmir. amma bir şeyidə etiraf edim ki, daha xoşbəxtəm. insanların nazıyla oynamaqdansa mərkəzdə dayanmaq daha çox həzz verir
1153.
Avqust ayının 3-ü, 2022-ci il. Məzuniyyətə çıxdım. Həmin gün heç gözləmədiyim anda mənimlə çox pis danışdı. Bu gün isə tamam getdi. 3ündən etibarən yaşadığımı hiss etmirəm. Məzuniyyətdəyəm bədbəxtlikdən, evdən çıxa bilmirəm, işdə olsam başımı qatardım biraz işlə. Evdə hamı üzümə gözümün içinə baxır, ağlaya da bilmirəm, çox əzab çəkirəm. işə çıxan kimi gedəcəm onu ilk gördüyüm yerə, nağıl kimi idi, sonda başıma daş yağdı
1151.
Onun aglına vurulmuşdum. Elə sevirəm. Sapioseksuallığın zirvəsini yaşayıram.
Onun yanında olanlar, olacaq insanlar, gələcək ailəsi necə şanslıdı. Onun düşüncələrini sevirdim, bunu unutmaq çox çətindi axı. Ağıllı balam, məni tək qoydun..
1150.
Etiraf edirəm ki fərqində olmadan insanların zəifliklərini öz xeyrimə işlədirəm. Bunu eləməyimin də fərqinə çox sonralar varıram. Bu gün də çox yaxşı yalan danışa bilib də bunun fərqində olmadığımı anladım. Təbii gələn bir şeydir deyəsən bunlar. Olduğu anda fərqinə varsam istifadə edə bilmərəm hər halda
1146.
etiraf edirəm ki qardaşım dediyim adam üçün darıxıram və bütün sosial medyanı bağlayıb getdi hamıdan uzaqlaşmaq üçün. ümid edirəm ki, sağ-salamatsan.
1144.
Hərdən söz tapa bilmirəm. Məsələn mənə mesaj yazsanız və cavab almasanız elə düşünməyin ki hydranın götü şişib, egosu tavan edib, və ya sizi qırmaq istəyir. Yox. Sadəcə içimdəkini klaviaturaya yaza bilmirəm amk.
əjdaha lazımdı
googlla